ادامه فشار برخانواده ها، دادخواهان را مصمم تر می کند

صفوف دادخواهی را محکم تر کنیم!

آن که چون غنچه ورق در ورق خون می­بست
شعله زد در شفق خون، شرف خاور شد.

آتش سینه­ی سوزان نو آراستگان
تاول تجربه آورد، تب باور شد

 شاخه­ی عشق که در باغ زمستان می­سوخت
آتش قهقه در گل زد و بار آور شد   



"سعید سلطان­پور"

دل­هامان اگر چه خونین است و سنگینی دردهای مکرر جسم و جان­مان را سخت می فشرد. اما با باوری سخت عمیق به درستی راهی که می­رویم، در آستانه­ی سالی نو، دوباره قامت راست کرده و گامی نو به پیش برمی داریم تا خواسته­های­مان را دست­یافتنی­تر کنیم.
سال 1390 نیز گذشت و هر روزش را شاهد فشارهای سیاسی و اجتماعی شدیدتری بر خانواده های کشته­شدگان و زندانیان سیاسی- عقیدتی بودیم. از دیگر سو نیز بر توهم مستبدان همواره افزوده شد، چنان که گمان برده­اند با فشار بیش­تر می توانند صدای اعتراض و دادخواهی مادران و خانواده ها را خاموش کنند، ولی با این توهم بزرگ، نه تنها صدای دادخواهی را خاموش نکرده اند، بلکه دادخواهان را مصمم تر از قبل به کارزار دادخواهی کشانده اند.

حضور مادران و خانواده ها در خاوران و بهشت زهرا در روزهای آخر سال، علیرغم فشارها و تهدیدهای مکرر و ممانعت نیروهای امنیتی و انتظامی، نمونه ای از آن گام­هاست. خشونت و سرکوبی است که همواره عوامل حکومت بر مادران و خانواده های آسیب دیده روا داشته اند، از دید ما به شدت محکوم بوده و اعتراض شدیدمان را به این گونه رفتارها بارها و بارها اعلام کرده و می­کنیم. 

مابا تکیه بر آموزه های تاریخ به نیروی تغییر مردمی معتقدیم و در این درس خوانده ایم و دیده ایم که در هیچ کجای دنیای و در هیچ زمانی، ستم جاودانه نبوده و نخواهد بود. و علی رغم تمایل ستمکاران پایه های لرزان ستمکاری­شان بی تردید شکسته و آوارهای­ آن دفن­شان خواهد کرد.

اکنون که جهان و طبیعت دوباره در حال نو شدن است، ما نیز با رویشی نو به صرافت برپایی گام­هایی نو هستیم. ما می­خواهیم دست­هایمان را به دست یکدیگر دهیم و با همیاری تمام دادخواهان، نیروی مان را دوچندان کنیم . ما دادخواهان، امروز به رغم ستمکاری­های حکومت، بسیار و بی شمارگانیم. بی شک یکدیگر را می­یابیم و تجارب­مان را در عرصه­ای مشترک به دیگران نیز می­رسانیم.

ما مادران پارک لاله ایران، به همراه همبستگی جهانی حامیان در خارج از کشور، پای در این راه نو نهاده ایم که سال تازه را به سال همبستگی و اتحاد دادخواهان و فشرده­تر کردن صفوف دادخواهی در حد توان­مان بدل کنیم. دادخواهانی که هر کدام به نوعی در جهت افشاگری جنایت­ های بی­شمار رژیم استبدادی حاکم بر ایران می­کوشند و تلاش­گران عرصه دادخواهی­اند.

مادران پارک لاله ایران و همبستگی جهانی حامیان خارج از کشور، مطابق میثاق همیشگی خود خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط همه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی بوده و معتقدند که به بند کشیدن انسان هایی که در پی کسب حقوق اجتماعی و فردی خود هستند، خلاف همه گونه اصول انسانی و قانونی است.

ما همچنان ایستاده ایم و سه خواسته خود را فریاد می­زنیم و برای رسیدن به این خواست­های دادخواهانه از هیچ تلاشی فروگزار نخواهیم بود. آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، لغو مجارات اعدام از قوانین مجازاتی ایران، مجازات آمران و عاملان جنایات رژیم طی دوران حکومت­اش در دادگاه­های علنی و مردمی! تا سرانجام کارزار دادخواهی را در افق عدالت بنشانیم.

سال نو را به سال همبستگی بیشتر تبدیل کنیم!

مادران پارک لاله ایران
همبستگی جهانی حامیان مادران پارک لاله ایران
27 اسفند 1390