Saturday 30 August 2014

پس از هفت سال،- خانواده ها در خاوران


 مراسم یادبود زندانیان سیاسی اعدام شده در تابستان ۶۷





پس از نزدیک به هفت سال، امروز توانستیم با خیالی راحت تر در مراسم یادبود زندانیان سیاسی اعدام شده در تابستان ۶۷، در خاوران گرد هم آییم. هرچند تعداد خانواده ها نسبت به سال هایی که مراسم دسته جمعی برگزار می کردیم، بسیار کمتر بود، ولی مهم این است که بالاخره توانستیم دور هم جمع شویم، عکس های کشته شدگان را کنار هم بگذاریم و مراسمی گروهی برگزار کنیم.  

این موفقیت هرچند بسیار اندک و حتی دردناک است، ولی از این جهت که نتیجه مقاومت و پایداری مادران و خانواده های خاوران در بدترین شرایط است، شیرین بود. واقعیت این است که ما زیر چتر حکومتی زندگی می کنیم که جز زور و تهدید و ستم بر مردم، روش دیگری را بر نمی تابد و در چنین شرایطی، به دست آوردن حداقل حقوق انسانی بسیار سخت و طاقت فرساست.

این مهم است که در بدترین شرایط ناامید نشدیم، رفتیم، ایستادیم و مقاومت کردیم، هرچند ما را بسیار آزردند و تحقیر و تهدیدمان کردند و شرایطی جان فرسا برای ما ایجاد کردند، ولی با تمام این فشارها خاوران را تنها نگذاشتیم و به هر شکلی که بود، در تمام طول سال در خاوران حضور یافتیم. کاش دیگر خانواده ها نیز پس از حمله پلیس به مراسم خانواده ها در سال های پیشین خود را کنار نمی کشیدند و هم چنان می آمدند، البته حالا هم خیلی دیر نشده است. هرچند ممکن است استخوان های عزیزان مان را در دی ماه سال ۷٨ ربوده باشند، ولی مهم این است که این سند جنایت را حفظ کردیم و هم چنان برای روشن شدن حقایق ایستاده ایم.

ما هنوز در ابتدای راه هستیم و این کوچک ترین حق ماست، ولی ایستادگی ما نشان داد که اگر بخواهیم می توانیم خیلی چیزها را به دست آوریم. مهم این است که پشت هم و در کنار هم باشیم. در طی این سال ها حکومت از هر حربه ای استفاده کرد تا بین خانواده ها تفرقه بیاندازد و کمر مادران و خانواده های خاوران را خم کند، ولی ما با اتحاد و همبستگی مان، توانستیم جلوی این فرسودگی را بگیریم و پشت هم باشیم و نگذاریم اختلاف عقاید، دامن گیر حرکت دادخواهانه جمعی ما شود.


ما مادران و خانواده های خاوران، از مادر، پدر، همسر، فرزند، خواهر و برادر؛ همواره همراه و پشت هم بودیم و تلاش کردیم جای خالی همدیگر را پر کنیم و نگذاریم خاوران تنها بماند. هرچند مادران و پدران ما پیر و ضعیف و ناتوان شده و برخی مرده اند و گاهی جمع مان به دو یا سه نفر می رسید، ولی مهم این است که ناامید نشدیم و حضور یافتیم و در آینده نیز جوان ترها جای خالی ما را پر خواهند کرد تا به نتیجه برسیم.

عقب نشینی حکومت از ماه های آخر دولت احمدی نژاد شروع شد. آن سال نیز مقاومت خانواده ها، حکومت را به عقب نشینی واداشت. قبل تر از آن، تا به خاوران وارد می شدیم، نیروهای امنیتی سر می رسیدند و به ما فشار می آوردند که زودتر خاوران را ترک کنیم و چندین بار نیز ما را به صورت موقت بازداشت کردند و به کلانتری خاور شهر بردند، ولی ایستادگی همان تعداد اندک ما خانواده ها، حکومت را به عقب نشینی وادار کرد و نزدیک به دو سال است که نیروهای امنیتی جز در دو مراسم گروهی در خاوران، مزاحم ما نمی شوند.

آخرین مراسم گروهی ما در سال ۱٣٨۶ با بگیر و ببند شدید نیروهای امنینی و اطلاعاتی همراه بود و در بیستمین سالگرد در سال ۱٣٨۷، با پادگانی کردن خاوران، نگذاشتند مراسم برگزار شود. این شرایط به شدت پلیسی هم نتوانست ما را از پا بیاندازد و همواره در خاوران حضور یافتیم. مقاومت و ایستادگی خانواده ها از آن سال تا کنون باعث شد که هر سال، دایره پادگانی حکومت کوچک تر شود. ابتدا جاده لپه زنک را می بستند و نیروهای امنیتی و اطلاعاتی به شکلی علنی در آن جا مستقر می شدند، در سال های بعد حضورشان به شکل علنی کم رنگ تر شد و در بین درختان مخفی می شدند. سال های بعد باز عقب تر رفتند و فقط در داخل خاوران حضور می یافتند و در جمعه آخر سال ۹۲، تعدادی از خانواده ها توانستند صبح زودتر به خاوران بروند و آن جا را گلباران کنند، ولی جلوی دیگر خانواده ها را با توهین و تحقیر گرفتند و ما را باز گرداندند. این رفتار ماموران نیز با اعتراض ما خانواده ها روبرو شد و این مقاومت ها و اعتراض ها بالاخره باعث شد که امروز، آن محدودیت نیز برداشته شود و این را می توان یک موفقیت برشمرد. موفقیتی که نتیجه تلاش و پایداری و مقاومت خانواده ها در طی این سال های به شدت پلیسی بود.


امروز نیز تعدادی از خانواده ها صبح زودتر به خاوران رفته و برگشته بودند و تعدادی نیز از ساعت هشت و نیم آن جا بودیم و تا ساعت ده و نیم در خاوران ماندیم. پس از پخش کردن گل ها در لابلای بوته های خشک، گرد هم جمع شدیم و عکس های عزیزانی که همراه داشتیم را در وعده گاه همیشگی مان در کنار هم گذاشتیم و با همدیگر سرود خاوران و سر اومد زمستان را خواندیم و از گرمای وجود هم جان گرفتیم.

بعد از خاوران هم با تعدادی از خانواده ها به دیدار مادر پناهی و پس از آن به دیدار مادرم رفتیم. مادر پناهی عزیزمان که هم اکنون در بستری بیماری هستند، از همراهان همیشگی خاوران بودند و امروز جای شان واقعا خالی بود. برای این زن عاشق از خاوران گفتیم و با او سرود ای رفیقان را به زبان ترکی و فارسی خواندیم و او هم چند کلامی را با ما زیر لب زمزمه کرد.

ما خانواده ها و همراهان مان نیرویی در با هم بودن با همدیگر داریم که می توانیم کوه را جا به جا کنیم. اگر ما با همت و پایداری، قفل خاوران و دیگر گورستان های بی نام و نشان را باز و چرایی و چگونگی جنایت ها را روشن کنیم، می توانیم امیدوار باشیم که راه تکرار بر جنایت را خواهیم بست یا آن را کاهش خواهیم داد. در غیر این صورت، به جنایت کاران اجازه می دهیم که به اشکال و رنگ های مختلف، حقوق ما انسان ها را بدون پاسخ گویی زیر پا بگذارند و این جنایت ها دوباره و دوباره تکرار شود.

این ذره ذره گرمی خاموش وار ما، یک روز بی گمان، سر می زند ز جایی و خورشید می شود!

منصوره بهکیش
هفتم شهریور ۱٣۹٣

Sunday 24 August 2014

در بیست و ششمین سالگرد کشتار جمعی زندانیان سیاسی، فاجعه 67

همبستگی و هم صدائی با مادران پارک لاله
شنبه ششم ماه سپتامبرساعت دو تا سه بعد از ظهر
روز همبستگی با مادران خاوران
همدردی و همصدائی حامیان "مادران پارک لاله" در لندن، با مادران خاوران.
 ده شهریور مقارن است با بیست وششمین
سالگرد کشتار جمعی زندانیان سیاسی در تابستان 1367 است در این بیست شش سال بازماندگان کشتارشهریور 67 و اعدامهای گسترده دهه 60 به اشکال مختلف خواستار گشایش پرونده این کشتارها بوده اند.اما نه تنها به صدای آنان پاسخی داده نشده است بلکه اکنون چند سال است که بردر گورستان  خاوران قفل زده اند و به خانواده ها و مادران اجازه نمی دهند بر مزار فرزندانشان گردایند.
مادران خاوران علاوه بر خواسته های مادران پارک لاله، آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی، لغو اعدام بطور کلی، محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان جنایات سی و چهار سال گذشته در ایران  همچنین  خواستار :
-باز شدن در خاوران بر روی خانواده ها. -اعلام اسامی ، زمان فوت ومحل دفن عزیرانشان-اجازه ی نشانه گذاری و گل کاری بر مزار جان باختگان-جلوگیری از دفن اموات دیگر بر خاک عزیزانشان، هستند.
ما حامیان مادران ،پارک لاله لندن همصدایی خود را با شما مادران خاوران اعلام می کنیم . به همین منظور، شنبه ششم ماه سپتامبر-بین ساعت دو تا سه بعداز ظهر جلوی ناشنال آرت گالری لندن جمع می شویم
حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان


Tel: 0044-7952513869
Find us on Face book: mothers. Mourning
The Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London is not linked to any political parties or religious organization حامیان"مادران پارک لاله" لندن،نهادی است مستقل که به هیچ گروه و سازمان سیاسی و مذهبی بستگی ندارد.

Location: North Terrace of Trafalgar Square (in front of the National Gallery)
Nearest Tube Charing Cross: Bakerloo and Northern line
Saturday: 6 September
15.00 – 14.00: Time

In Solidarity with Mourning Mothers of Iran (Mothers of Laleh Park)

This month’s event is in solidarity with Mothers of Khavaran

1 September 2014 is the twenty sixth anniversary of the mass execution of political prisoners in the summer of 1988. For the past 26 years, the families of those executed have, through every possible means, tried to legally challenge the killings. However, not only have their requests been ignored, but the Khavaran cemetery has also been closed to the public for the past seven years so that the families and mothers cannot even visit their children’s graves.

.
Mothers of Khavaran, in line with Mothers of Laleh Park (Mourning Mothers), are asking that the cemetery be opened to the families and that the names of their children, the dates of their deaths and the names of the burial sites be announced.  They also request the prohibition of new burials in existing graves.  Last but not least, they request the lifting of restrictions on the families of the children to place signs and lay flowers for their loved ones at the site.

We, in London, will stand in solidarity with these mothers in Trafalgar Square on Saturday 6 September 2014 from 2 pm to 3 pm and be their voice for their demands of a stop to the executions, the release of all political prisoners and the punishment of those responsible for the killings and crimes against humanity in Iran for the past 34 years.
Please show your support by joining us.

Supporters of Mourning Mothers of Iran (Mothers of Laleh Park) – London


Wednesday 6 August 2014

مادران پارک لاله: جنایات جنگی و نسل کشی در غزه را محکوم می کنیم


جهان روزهای سختی را می گذراند. جنگ و جنایات جنگی، کشتار و نسل کشی و نقض آشکار حقوق بشر و حذف انسان ها در شدیدترین وجه ممکن در هر نقطه از جهان و بخصوص در خاورمیانه در حال وقوع است.
زنان و مردان مخالف جنگ و به ویژه کودکان در غزه، عراق، سوریه، لبنان، اوکراین، نیجریه و در دیگر نقاط جهان، قربانیان اولیه جنگ هستند. جنگی که هیچ نقشی در ایجاد و تداوم آن ندارند. ما در حالی هر روز شاهد ریختن خون کودکان بی گناه و اشک مادران در غزه هستیم که کشورهای قدرتمند دنیا با حمایت های اقتصادی، نظامی، تسلیحاتی خود از یک طرف و مجامع بین المللی با سکوت یا بی تفاوتی به این روند ناعادلانه و نابرابر دامن می زنند و گاه تحت تاثیر فشار افکار عمومی در جهان به محکومیت های سطحی و بی اثر اکتفا می کنند.

صلح جهانی امروز بیش از هر زمان دیگر با خطر مواجه است و نمی توان و نباید در مقابله با گسترش این جنایات و نسل کشی ها سکوت کرد. باید به خاطر آورد که خطر قریب الوقوع جنگ گسترده دیگری بسیار نزدیک است و ما و همه نیروهای دادخواه و حق طلب دنیا باید این خطر را جدی بگیریم و در مقابل آن هوشیار باشیم. یادمان باشد که در هر جنگی اولین قربانیان آن کودکان، سالمندان، معلولین و همه زنان و مردانی هستند که در معرض آسیب بیشتری قرار دارند. همه افرادی که در بروز این جنگ ها و آدم کشی ها نقشی نداشته و ندارند و گاه مخالف جنگ اند.

کشتار وحشیانه در غزه، عراق و سوریه بر علیه شهروندان بی دفاع این کشورها در مقابل چشمان حیرت زده مردم جهان و بی عملی سازمان ملل و دیگر نهادهای بین المللی در مقابل آن موجی گسترده از اعتراضات مردمی را در کشورهای مختلف دنیا ایجاد کرده است. موجی که نشان می دهد مردم جهان با جنگ و خشونت مخالف اند و هوادار بی چون و چرای صلح و امنیت هستند.

ما جنگ و کشتن انسان ها در هر شکلی را محکوم می کنیم و وظیفه سازمان ملل و نهادهای مربوطه و شورای امنیت این سازمان می دانیم که از بروز جنگ، جنایات جنگی و نسل کشی انسان ها جلوگیری به عمل آورند و نگذارند امنیت جهان به خطر افتد.   

ما از سازمان ملل و نهادهای بین المللی حقوق بشری مجدانه و مسوولانه می خواهیم تا دیر نشده است، کشورهای عضو و طرف های درگیر را مجبور به آتش بس کنند و از ادامه این جنگ نابرابر و خانمان سوز که باعث کشته و زخمی و آواره شدن و نابودی خانه و کاشانه تعداد زیادی از مردم ستم دیده غزه شده و آرامش مردم منطقه و تمامی مردم دنیا را ربوده است، بپرهیزند.

ما از مردم فلسطین و اسراییل می خواهیم که هر چه سریع تر برای رسیدن به صلحی پایدار و منصفانه اقدام کنند و اجازه ندهند که مورد سوء استفاده قدرت های بزرگ و جنگ افروز که برای گذر از بحران ها از جنگ بهره می برند، قرار بگیرند. هم چنین اجازه ندهند گروه هایی که بنیادشان بر تبعیض و بی عدالتی بنا شده است و مبنای آزادی را داشتن یک دین و آیین می دانند، مردم را قربانی امیال خود کنند.

ما، از مبارزات حق طلبانه و آزادی خواهانه همه مردم دنیا و به ویژه مردم فلسطین، سوریه، عراق حمایت می کنیم و خود را شریک غم مادران و خانواده های کشته شده در فلسطین و اسراییل می دانیم و به آن ها تسلیت می گوییم.

ما، مادران پارک لاله ایران، اعتقاد داریم که همه مردم دنیا حق حیات و زندگی آزاد و شرافتمندانه دارند و آزادی هر کشوری از بندهای آزادی کُشی و تجاوز باید به دست های توانای مردم همان کشور صورت گیرد تا با گسترش مبارزات حق طلبانه و مستقل و مردمی، جنگ و بی عدالتی و نابرابری و آزادی ستیزی در دنیا ریشه کن شود و به صلحی پایدار و عادلانه برسیم.

مادران پارک لاله ایران
مرداد ۱٣۹٣ 

Saturday 2 August 2014

شنبه دوم آگوست ، نه به اعدام در ایران

همبستگی و هم صدائی با مادران پارک لاله (مادران عزادار)
آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی


به منظور هم صدائی با "مادران پارک لاله " ما ایرانیان مقیم لندن، شنبه دوم ماه اگوست -بین ساعت دو تا سه بعد از ظهر جلوی ناشنال گالری لندن جمع شدیم و بار دیگر بر خواسته های بحق و مدنی مادران پارک لاله ایران تاکید کردیم

مادران براي دستیابی به حقوق بشر و حقوق شهروندی و آزادي ودموکراسی؛ و براي آنكه صدايشان را بهتر به گوش جهانيان برسانند خواهان صلح هستند و بار دیگر مصرانه بر خواسته های بحق و مدنی مادران پارک لاله تاکید مي کنند.خواسته ها: آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی، لغو اعدام بطور کلی، محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان جنایات سی و چهار سال گذشته در ایران هستند


حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان

Tel: 0044-7952513869
Find us on Face book: mothers. Mourning
The Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London is not linked to any political parties or religious organization حامیان"مادران پارک لاله" لندن،نهادی است مستقل که به هیچ گروه و سازمان سیاسی و مذهبی بستگی ندارد.