سلامتی امید کوکبی در خطر است، نیاز به درمان پزشکی فوری

http://persian.iranhumanrights.org/1393/07/omid-kokabi-2/ هجده برندۀ جایزۀ نوبل خواستار آزادی فوری فیزیکدان ایرانی شدند. (۷ مهرماه ۱۳۹۳) – کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز گفت که قوۀ قضاییۀ ایران باید فورا فیزیکدان ایرانی و زندانی عقیدتی امید کوکبی را آزاد کند. کوکبی مشکلات متعدد سلامتی دارد و نیازمند توجه فوری پزشکی است. کمپین مطلع شده است که سلامتی امید کوکبی در خطر شدید میباشد و او از بیماریهای قلبی، کلیوی، معده، و دندان رنج میبرد. در تاریخ ۴ مهرماه ۱۳۹۳، در نامۀ سرگشاده ای به رهبر ایران، علی خامنه ای، هجده برندۀ جایزۀ نوبل خواستار آزادی “فوری و بدون قید و شرط” امید کوکبی شدند. این نامه در نشریۀ پیشروی علمی، نیچر (Nature) منتشر شد. دریافت کنندگان جایزۀ نوبل در نامۀ خود نوشتند: “امید کوکبی فردی است که به مبانی اخلاقی خویش پایبند بوده است و  ما از شما میخواهیم تا با نشان دادن مهر و انسانیت به وی اجازه دهید تا به تحصیلات خویش بازگردد تا بتواند توانایی های بالقوۀ خود را برای فن آوری مدرن اطلاعات پرورش دهد.” از بهمن ماه ۱۳۸۹ تا کنون، امید کوکبی، یک فیزیکدان ایرانی که مشغول به تکمیل تحصیلات دکترای خویش در دانشگاه تگزاس در شهر آستین بود، در حال تحمل حکم ۱۰ سال زندان می باشد. دادستان بدون هیچگونه شواهدی امید کوکبی را به “ارتباط با دولت متخاصم” و “دریافت مال نامشروع” متهم کرد.منابع مرتبط: – نامه جمعی از دانش آموختگان خارج از کشور به حسن روحانی رییس جمهور (اینجا دانلودکنید) -متن نامه ۱۸ برنده جایز نوبل به رهبر ایران، سیدعلی خامنه‌ای (اینجادانلودکنید) در این نامه، دریافت کنندگان جایزۀ نوبل اتهام امید کوکبی را اتهاماتی “واهی مربوط به روابط علمی مشروع وی با موسسات دانشگاهی در خارج از ایران خوانده اند   در نامۀ سرگشاده ای که امید کوکبی در سال ۱۳۹۲ از داخل زندان اوین نوشت، اعلام کرد که دستگیری وی در نتیجۀ عدم قبول فشار از ناحیۀ ماموران امنیتی برای همکاری در یک پروژۀ تحقیقاتی نظامی صورت گرفته است. هادی قائمی، مدیر کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: “ادامۀ زندان امید کوکبی به هیچ عنوان قابل توجیه نیست.” وی افزود: “این رفتارخشن تنبیهی مقامات ایران باید مورد توجه قرار بگیرد.” به گزارش یک منبع آگاه، امید کوکبی از چند مشکل سلامتی رنج میبرد. وی از تپش سریع قلب، تنگی نفس، و درد و سنگینی در ناحیۀ چپ قفسۀ سینۀ خود رنج میبرد. این علائم نیاز به معاینۀ فوری دریچه های قلب وی توسط یک متخصص دارد. کوکبی همچنین سابقۀ مشکل کلیوی دارد. از زمانی که در زندان به سر میبرد تا کنون پنج بار سنگ کلیه دفع کرده و از درد شدید کلیه رنج میبرد. وی نیاز به درمان فوری دارد تا از ابتلاء به بیماری مزمن کلیوی وی پیشگیری شود.علاوه بر این، امید کوکبی در زندان از مشکلات معده رنج میبرد و از داروهایی که در بهداری زندان برای وی تجویز شده استفاده میکند که تا کنون موثر نبوده اند. چون در خانوادۀ وی سرطان معده موروثی بوده است و منجر به مرگ حداقل دو نفر از اعضاء خانوادۀ بلافصل او شده است، امید کوکبی به تکه برداری از معده نیاز دارد تا از عدم ابتلاء وی به سرطان معده حصول اطمینان شود. وی همچنین به درمان فوری دندانپزشکی نیاز دارد و در زندان چهار دندان خود را از دست داده است و در صورت عدم دریافت به موقع درمان دندانپزشکی ممکن است چهار دندان دیگر خود را نیز از دست بدهد. جامعۀ علمی بین المللی برای آزادی امید کوکبی تلاش بسیار کرده است. در سال ۲۰۱۳، جامعۀ فیزیک آمریکا (APS)، که یک نهاد بزرگ متشکل از پنجاه هزار فیزیکدان در سراسر جهان است، جایزۀ با پرستیژ ساخاروف خود را به امید کوکبی اهداء کرد. نامۀ اخیر امضاء شده توسط هجده دریافت کنندۀ جوایز نوبل یک کمپین گسترده توسط “کمیتۀ دانشمندان دغدغه مند” “کمیتۀ آزادی جهانی دانشمندان” جامعۀ فیزیک آمریکا، و سازمان عفو بین الملل است. آلکسی آلکسیویچ آبریکوسوف(۲۰۰۳)، نیکولاس بلومبرگر(۱۹۸۲)، کلود کوهن تانوژی(۱۹۹۷)، لئون نیل کوپر(۱۹۷۲)، آندره گایم(۲۰۱۰)، شلدون لی گلاشو(۱۹۷۹)، جان هال(۲۰۰۵)، آنتونی هویش(۱۹۷۴)، ولفانگ کترله(۲۰۰۱)، کلاوس فون کلیتسینگ(۱۹۸۵)، شیهید ماسکاوا(۲۰۰۸)، جان ماتر(۲۰۰۶)، کنستانتین نووسلف(۲۰۱۰)، آرنو آلان پنزیاس(۱۹۷۸)، دیوید پولیتزر(۲۰۰۴)، جک اشتینبرگر(۱۹۸۸)، دانیل چی تسوئی(۱۹۹۸) و جیمز کرونین(۱۹۸۰) پیشتر در سال جاری، ۱۲۶ دانشمند ایرانی که در خارج از کشور مشغول تحصیل و تدریس هستند نامه ای برای رییس جمهور ایران حسن روحانی نوشتند و در آن خواهان آزادی امید کوکبی شدند. نامۀ آنها به حسن روحانی در انتها از وی میپرسید: “ادامه حبس طولانی یکی از دانشجویان موفق ایرانی چه پیامی به دیگر دانشجویان مشغول به تحصیل در خارج از ایران خواهد رساند؟” http://persian.iranhumanrights.org/1393/07/omid-kokabi-2

همبستگی حامیان مادران ،پارک لاله لندن ، با معلمان در بند

آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران

شنبه چهارم ماه اکتبر2014 ساعت دو تا سه بعد از ظهر

چهار اکتبر مقارن است با روز جهانی معلم، با گرامیداشت یاد و نام فرزاد کمانگر، معلمی که در سال 1385 دستگیر و در سال 1389 اعدام شد. ما حامیان مادران ،پارک لاله  همصدایی خود را با خانواده های معلمان دربند اعلام میکنیم

ما حامیان "مادران پارک لاله" در لندن، با مادرانی که فرزندان خود را از دست داده و یا چشم انتظار رهائی فرزندانشان از زندان هستند همدردی و همصدائی میکنیم بیاد مادرانی هستیم که پس از گذشت سالها  درد و فراق فرزندان از پای ننشستند و امروز بیاد فرزندان از دست رفته شان خواستارآزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران هستند  

مادران بار دیگر مصرانه بر خواسته های بحق و مدنی مادران پارک لاله تاکید مي کنند.خواسته ها: آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی، لغو اعدام بطور کلی، محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان جنایات سی و سه سال گذشته در ایران

به منظور هم صدائی با "مادران پارک لاله " ما شنبه چهارم ماه اکتبر2014 ساعت دو تا سه بعد از ظهر جلوی ناشنال آرت گالری لندن جمع می شویم .

حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان

In Solidarity and Sympathy with Mourning Mothers of Iran

With the beginning of the academic year, let’s be the voice of the sufferings of Iranian teachers in prison

In this regard, with the beginning of the educational year in Iran and on the threshold of the Teachers' Day on October 5th, it seems necessary to pay sole attention to the violation of teachers' rights specially the evident violation of human rights against the civil and trade activists in this field.

We, the supporters of Mothers of Laleh Park sympathise with those mothers whose children have been executed or are waiting to see their children freed. We remember those mothers who after three years of separation from their loved ones are still adamant to achieve their goal. Today, in memory of their children, they demand freedom of all the political prisoners and prisoners of conscience.

Mourning Mothers of Iran asks for:

STOP EXECUTION

Free Political Prisoners

Arrest and Punish murderers and Perpetrators of Crimes in Last 34 years in Iran.

We the Supporters of the Mourning Mothers of Laleh Park, once again, gather in front of the National Gallery in London on Saturday 4 October2014 between 2 and 3pm to add our voice to their demands. Please come and join us there.

Unconditional release of all political teachers’ prisoners

Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London

The Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London is not linked to any political parties or religious organization حامیان"مادران پارک لاله" لندن،نهادی است مستقل که به هیچ گروه و سازمان سیاسی و مذهبی بستگی ندارد.
Tel: 0044-7952513869

http://supportersmourningmothersiranuk.blogspot.co.uk/

Find us on Face book: mothers. Mourning

http://youtu.be/v3ywNv0YX9g

http://www.youtube.com/watch?v=4fD5q4mPrxM

Email: mourningmothersiranlondon@gmail.com

Location: North Terrace of Trafalgar Square (in front of the National Gallery)

Nearest Tube Charing Cross: Bakerloo and Northern line

Saturday: 4^Th .October 2014

15.00 – 14.00: Time

بزرگداشت مادر پناهی در تهران

• در خانه کوچک و صمیمی مادر پناهی جمعیت زیادی گرد آمده بودند و جا برای نشستن نبود و تعدادی از وسط مراسم می رفتند تا جا برای دیگران که می آمدند، باز شود ...در این مراسم مادران خاوران، بستگان، دوستان و دوستداران این مادر و هم چنین مادران پارک لاله حضور داشتند.

مادران پارک لاله: مادر پناهی شبستری (پیوندی)، کسی که مهربانی، صبر و پیگیری خستگی ناپذیرش زبان زد همگان بود، بعد از چند سال بیماری فوت کرد. به همین مناسبت مراسم گرامی داشت یاد و خاطره وی در منزل اش برپا شد. در اتاق خواب مادر، روی تخت اش پیراهنی از او را پهن و با دسته گلی تزیین کرده و کتاب حیدر بابا را روی پیراهن وی گذاشته بودند. می گفتند او معلم بود و به مطالعه کتاب و شعرهای حماسی علاقه زیادی داشت.

در این مراسم مادران خاوران، بستگان، دوستان و دوستداران این مادر و هم چنین مادران پارک لاله حضور داشتند. مادر بهکیش نیز که به سختی راه می رود، برای احترام به مادر پناهی در مراسم شرکت کرده بود.

ابتدا یکی از مادران خاوران به یاد مادر و پسرش مهرداد سکوت داد و همه ایستادند و پس از یک دقیقه سکوت به او درود فرستادند و ترانه ای را به یادشان خواندند. سپس همراهان و همدردان ایشان در این سفر طولانی دادخواهی، به یاد مادر به ذکر خاطراتی از او پرداختند. یکی از آنان می گفت: "مادر پناهی از همان سال های اول پس از کشتار سال ۶۷، همیشه پای ثابت خاوران بود و هر هفته در خاوران حضور می یافت و با مهربانی ها و روحیه امیدوارش به همه دلگرمی می داد". دیگری از دیدار با مادر و گردش های دوستانه با وی گفت و آن دیگری از مهربانی های او با بچه ها و جوان ها و این که چقدر بچه ها دوست اش داشتند.

در خانه کوچک و صمیمی او جمعیت زیادی آمده بودند و جا برای نشستن نبود و تعدادی از وسط مراسم می رفتند تا جا برای دیگران که می آمدند، باز شود.

ابتدای مراسم دخترش، با خواندن متنی ساده ولی جان گداز از مادرش یاد کرد. او گفت: مادرم انسانی دریادل ولی بی هیاهو بود و یک بار در ۴ آذر ۶۷ در خیابان فریاد کشید و سالیانی بسیار او را راهی خاوران کرد و با عشق رفتن به آن جا هفته را سپری می کرد".
در پایان مراسم نیز در حالی که گریه امانش را بریده بود، شعری را به زبان آذری خواند و چون نمی توانست به درستی بخواند، خانواده ها او را همراهی می کردند.


منصوره بهکیش نیز که سال های طولانی در نبود دخترش، مادر پناهی را برای رفتن به خاوران همراهی می کرد و رفیق تنهایی هایش شده بود، نتوانست از او هیچ بگوید و ساکت در گوشه ای ایستاده بود. در ادامه به رسم همه این سال ها، در گرامی داشت یاد و خاطره مادران خاوران، شعر و سرودهایی به صورت دسته جمعی به زبان فارسی و آذری خوانده شد.
در پایان برای پاس داشت پایداری های این مادر گرامی و عاشق، سرود خاوران که توسط یکی از خانواده ها سروده شده است، با اشک و شور فراوان دسته جمعی خوانده شد.

ما مادران پارک لاله ضمن تسلیت مجدد به خانواده بزرگ خاوران، به ویژه به خانواده محترم پناهی و بهکیش، اعتقاد عمیق داریم که جنبش دادخواهی ایران بدون تردید مدیون تک تک این مادران و خانواده ها می باشد.

یاد و خاطره اش گرامی و راهش پر رهرو باد!

اخبار روز: www.akhbar-rooz.com 

مادران ، بازماندگان کشتارتابستان 67

و به اشکال مختلف خواستار گشایش پرونده این کشتارها بوده اند

حامیان "مادران عزدار ایران" لندن ،روز شنبه ششم سپتامبربه مناسبت بیست و شش ومین سالگرد کشتار جمعی زندانیان سیاسی در تابستان 67 آنچه «فاجعه ملی» نام گرفته است در میدان ترافالگار جلوی ناشنال  آرت گالری لندن بیاد صدها جان یاخته آن سال، تجمع کردند

تعداشان پرشمار نبود اما با اعتقاد به خواسته مادران خاوران و مادران پارک لاله در میان جمعیت پرشمار که در رفت امد بودند به پخش تراکت و توضیح نظرات مادران پرداختند

از جمله اینکه  در این بیست شش سال مادران خاوران همراه بازماندگان کشتارشهریور 67 و به اشکال مختلف خواستار گشایش پرونده این کشتارها بوده اند مادران خاوران علاوه بر خواسته های مادران پارک لاله، همچنین  خواستار :  :

-باز شدن در خاوران بر روی خانواده ها.

-اعلام اسامی ، زمان فوت ومحل دفن عزیرانشان

-اجازه ی نشانه گذاری و گل کاری بر مزار جان باختگان

-جلوگیری از دفن اموات دیگر بر خاک عزیزانشان هستند

ما حامیان مادران ،پارک لاله لندن اینگونه همصدایی خود را با مادران خاوران اعلام کردیم

حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان

Tel: 0044-7952513869

http://supportersmourningmothersiranuk.blogspot.co.uk/

Find us on Face book: mothers. Mourning

http://youtu.be/v3ywNv0YX9g

http://www.youtube.com/watch?v=4fD5q4mPrxM

Email: mourningmothersiranlondon@gmail.com

The Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London is not linked to any political parties or religious organization حامیان"مادران پارک لاله" لندن،نهادی است مستقل که به هیچ گروه و سازمان سیاسی و مذهبی بستگی ندارد.