Friday, 30 December 2011

ما جنگ نمي خواهيم

همبستگی و هم صدائی با مادران پارک لاله (مادران عزادار)
ما جنگ نمي خواهيم
شنبه هفتم ماه ژانويه سال 2012 ساعت دو تا سه بعد از ظهر
حامیان "مادران عزادار ایران" در لندن، این هفته جهت همبستگی با مادراني  كه خواهان صلح اند مادراني كه هنوز گیسوانشان  بوی باروت می دهد. مادراني كه داغ و درد فرزندانشان را برسينه دارند و مادراني كه بي قرار فرزند دربندشان هستند  مادراني كه هنوز داغدار عزیزان جانباخته شان و تیماردار معلولین و جانبازان به جامانده از جنگ هشت‌ساله میان عراق و ایران هستند، با جنگ و جنگ افروزي مخالفند و مي گويند ما جنگ نمي خواهيم
ما حاميان مادران پارك لاله ويراني و تلخي جنگ هشت ساله، بر سرزمين مان را تجربه كرده ايم و هنوز تجاوز به زنان و آوارگي كودكان و مرگ جوانان را فراموش نكرده ايم. ما كه هنوز تصاوير ويرانگر بمباران شيميايي حلبچه ... در ذهن و خاطرمان نقش بسته  است، به جنگ نه مي گوييم
مادران مي گويند براي دستیابی به حقوق بشر و حقوق شهروندی و آزادي دموکراسی؛ و براي آنكه بتوانيم صدايمان را بهتر به گوش جهانيان برسانيم خواهان صلح هستيم و بار دیگر مصرانه بر خواسته های بحق و مدنی مادران پارک لاله تاکید مي کنیم
برای دستیابی به مطالبات مان:آزادی همه زندانیان سیاسی – عقیدتی، لغو اعدام بطور کلی، محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان جنایات سی و سه سال گذشته در ایران مي گوئيم ما جنگ نمي خواهيم
منظور هم صدائی با "مادران پارک لاله " ما ایرانیان مقیم لندن، شنبه هفتم ماه ژانويه -بین ساعت دو تا سه بعد از ظهر جلوی ناشنال گالری لندن جمع می شویم

حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان

In Solidarity and Sympathy with Mourning Mothers of Iran
“NO TO WAR”
This week in Solidarity with Iranian Mothers for Peace, mothers whose hair still smell of gun powder, mothers who mourn quietly for their children, mothers who are worried about their imprisoned children, mothers who are still mourning for victims of the 1980-88 war with Iraq or caring for their disabled and injured loved ones, oppose war and war mongering and shout “No to War”.
We, the supporters of Mothers of Laleh Park have experienced the bitterness and destruction that the eight year war brought to our homeland and still have not forgotten the rape of our women and homelessness of our children and death of our youths. We, who, still remember the pictures of Halabche in Iraq after the chemical bombardment say “No to War”.
We want peace in order to achieve freedom, democracy and human rights and to be able to tell the world of our demands. Once again, we stress on the just and civil demands of Mothers of the Laleh Park.
We say “No to War” in order to achieve the following:
-          Unconditional release of all political & ideological prisoners
-          Abolition of capital punishment
-          Identification, detention and punishment of those who had committed crimes for the past 33 years in Iran.
In sympathy with Mothers of Laleh Park we gather in front of the National Gallery in London on Saturday 7 January 2012 to add our voice to their demands.

Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London

Find us on Face book: mothers mourning
Saturday: 7Th.Jan 2012
15.00 – 14.00:Time
Location: North Terrace of Trafalgar Square (in front of the National Gallery)
Nearest Tube Charing Cross: Bakerloo and Northern line

تنها گناه پروین مخترع، پی گیری وضعیت فرزند


 تنها گناه  پروین مخترع ، پی گیری وضعیت فرزندش است 



خانواده پروین مخترع در مصاحبه با "روز" ضمن تایید خبر محکومیت 23 ماهه او اعلام کردند که خانم مخترع تنها به دلیل پی گیری وضعیت فرزندش و مصاحبه هایی که درباره پرونده پسرش انجام داده بازداشت و محکوم به زندان شده است.
خواهر زاده خانم مخترع به "روز" گفت که خاله اش هیچ فعالیت سیاسی نداشت و تنها گناهش پی گیری وضعیت فرزندش بوده که حق هر مادری است.
پروین مخترع، مادر کوهیار گودرزی است؛ فعال حقوق بشر، دبیر کمیته گزارشگران حقوق بشر و دانشجوی محروم از تحصیل که 23 آذر 88 بازداشت و به یک سال حبس تعزیری محکوم شده بود. مادر او که ساکن کرمان است برای پی گیری پرونده فرزندش راهی تهران شد و در این باره با رسانه های مختلف هم مصاحبه کرد مصاحبه هایی که اکنون به عنوان جرم برای او محکومیتی 23 ماهه را همراه داشته است.
خانم مخترع مرداد ماه امسال و یک روز پس از بازداشت مجدد کوهیار گودرزی، بازداشت و به زندان مرکزی کرمان منتقل شد.
آقای بشیرزاده، خواهرزاده خانم مخترع به "روز" میگوید: به خاله ام اتهام توهین به رهبری و توهین به شهدا و مصاحبه با رسانه های بیگانه زدند و الان دادگاه بدوی او را به 23 ماه حبس محکوم کرده. ما هنوز از جزئیات حکم اطلاعی نداریم و به خود او نیز حکم هنوز ابلاغ نشده با این حال در جریان حکم قرار گرفته و به شدت بهت زده و شوکه شده اصلا انتظار نداشت که بعد ازاین همه ماه زندان، چنین حکمی به او بدهند آن هم تنها به این دلیل که به عنوان یک مادر، وضعیت پسرش را پی گیری کرده و درباره پرونده پسرش مصاحبه کرده است.
او می افزاید: خاله ام تاکنون وکیل نداشت و درصدد هستیم همین یکی دو روزه برای او وکیل بگیریم و با کمک وکیل به حکم صادر شده اعتراض کنیم. امیدوار هستیم که دادگاه تجدید نظر این حکم را بشکند و رای بر برائت بدهد.
سایت کمیته گزارشگران حقوق بشر نیز گزارش داده که در هفته‌های گذشته، قاضی پرونده با ارسال پیامی برای پروین مخترع، از وی خواسته بود تا با نوشتن ندامت‌نامه، از اعمال خود ابراز پشیمانی کند تا حکم سبک‌تری دریافت کند. با این وجود، پروین مخترع گفته بود که هرگز حاضر به نوشتن ندامت‌نامه نیست و از حق قانونی خود برای دفاع از فرزندش نخواهد گذشت.
آقای بشیرزاده به "روز" می گوید که کوهیار گودرزی هنوز از حکم مادرش اطلاعی ندارد "کوهیار گاهی وقت ها تلفن میکند ملاقات تا به حال نداشته و اکنون از حکم مادرش هم بی خبر است از طرفی خود او هم در بلاتکلیفی است از مرداد ماه در بازداشت است  و هنوز دادگاهی برای او تشکیل نشده".
او می گوید که کوهیار با اینکه بازجویی هایش به پایان رسیده همچنان در بند 209 زندان اوین به سر می برد و وضعیت پرونده اش هم نامعلوم است.
کمیته گزارشگران حقوق بشر پیش از این گزارش داده بود که پرونده کوهیار گودرزی در شعبه 2 بازپرسی دادسرای اوین است و بازپرس پرونده به او اتهام "اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت، از طریق عضویت در کمیته گزارشگران حقوق بشر" و تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با مجله اشپیگل" را تفهیم کرده است.
کوهیار گودرزی 9 مرداد ماه امسال به اتفاق بهنام گنجی و یکی دیگر از دوستانش در منزل بهنام گنجی بازداشت شد. بهنام و دوست دیگرشان 8 روز بعد آزاد شدند و کوهیار همچنان در زندان ماند.
بهنام گنجی اما سه هفته بعد از آزادی از زندان به زندگی خود خاتمه داد و مهرماه نیز نهال سحابی، دوست بهنام  دست به خودکشی زد.
بهنام گنجی پس از آزادی به دوستانش گفته بود که در دادسرای اوین به او اتهام ارتباط با مجاهدین خلق از طریق کوهیارگودرزی را تفهیم کرده اند. هنوز مشخص نیست در زندان چه اتفاقاتی افتاده و چه در بازجویی ها در بند 240 زندان اوین گذشته که بهنام گنجی بعد از آزادی از زندان دچار مشکل روحی شدید شده و دست به خودکشی زد اما مادر او به "روز" گفت که بهنام قبل از بازداشت، جوانی شاداب و سرزنده بود و پس از زندان دچار مشکلات روحی شدیدی شده بود

Thursday, 29 December 2011

ما جنگ نمي خواهيم

همبستگی و هم صدائی با مادران پارک لاله(مادران عزادار)
ما جنگ نمي خواهيم
شنبه هفتم ماه ژانويه سال 2012ساعت دو تاسه بعد از ظهر
حامیان "مادران عزادار ایران" در لندن،این هفته جهت همبستگی با مادراني  كه خواهان صلح اند مادراني كه هنوز گیسوانشان  بوی باروت می دهد.مادراني كه داغ و درد فرزندانشان را برسينه دارند و مادراني كه بي قرار فرزند دربندشان هستندمادرانيكه هنوز داغدار عزیزان جانباخته شان و تیماردار معلولین و جانبازان به جامانده از جنگ هشت‌ساله میان عراق و ایران هستند، با جنگ و جنگ افروزي مخالفند و مي گويند ما جنگ نمي خواهيم
ما حاميان مادران پارك لاله ويراني و تلخي جنگ هشت ساله، بر سرزمين مان را تجربه كرده ايم و هنوز تجاوز به زنان و آوارگي كودكان و مرگ جوانان را فراموش نكرده ايم. ما كه هنوز تصاوير ويرانگربمباران شيميايي حلبچه ... در ذهن و خاطرمان نقش بسته است، به جنگ نه مي گوييم
مادران مي گويند براي دستیابی به حقوق بشر و حقوق شهروندی و آزادي ودموکراسی؛و براي آنكه بتوانيم صدايمان را بهتر به گوش جهانيان برسانيم خواهان صلح هستيم و بار دیگر مصرانه بر خواسته های بحق و مدنی مادران پارک لاله تاکید مي کنیم
برای دستیابی به مطالبات مان:آزادی همه زندانیان سیاسی – عقیدتی،لغو اعدام بطور کلی،محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان جنایات سی و سه سال گذشته در ایران هستیم و مي گوئيم ما جنگ نمي خواهيم
به منظور هم صدائی با "مادران پارک لاله " ما ایرانیان مقیم لندن، شنبه هفتم ماه ژانويه -بین ساعت دو تا سه بعداز ظهر جلوی ناشنال گالری لندن جمع می شویم
حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان

http://supportersmourningmothersiranuk.blogspot.com/
Find us on Face book: mothers mourning
Saturday: 7Th.Jan 2012
15.00 – 14.00: Time
Location: North Terrace of Trafalgar Square (in front of the National Gallery)
Nearest Tube Charing Cross: Bakerloo and Northern line
.

Wednesday, 28 December 2011

اجرای حکم زندان ژیلا کرم زاده مکوندی

اجرای حکم زندان ژیلا کرم زاده مکوندی

افزایش فشارها بر مادران پارک لاله و دستگیری ژیلا کرم زاده مکوندی

چهار شنبه ۷ دی ۱۳۹۰ - ۲۸ دسامبر ۲۰۱۱

مادران پارک لاله - صبح امروز 6 دی ماه 1390 ژیلا کرم زاده مکوندی، که برای انجام کارهای اداری مربوط به گذرنامه به اداره گذرنامه تهران مراجعه کرده بود، توسط ماموران اطلاعات این ارگان دستگیر و جهت اجرای حکم 2 سال زندان تعزیری به دادسرای زندان اوین و از آن جا به بند نسوان منتقل شد.

ژیلا کرم زاده مکوندی از مادران پارک لاله، پیش از این در روز ۱۹ بهمن سال ۱۳۸۸ در منزل دستگیر و مدت ۳۴ روز را در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر برد و سپس با قرار کفالت ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد. بهمن ماه سال ۱۳۸۹ دادگاه بدوی جهت بررسی اتهامات وی تشکیل و در ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۰ حکم چهار سال حبس تعزیری را برای او صادر کرد.

دادگاه تجدید نظر سرانجام حکم را به ۲ سال حبس تعزیری و ۲ سال حبس تعلیقی در مدت 5 سال تقلیل داد، که از زمان صدور حکم ،22 شهریور 1390 قابل اجرا بوده است.

جمهوری اسلامی فشار را بر مادران پارک لاله افزایش داده و هزینه فعالیت را برای آن ها و حامیان شان در ایران به شدت بالا برده است. از جمله این احکام می توان به احکام صادره برای خانم ها لیلا سیف اللهی و ژیلا مهدویان اشاره کرد.

ژیلا کرم زاده مکوندی ، شاعر و از همراهان مادران پارک لاله بود .

همه بر میگرده به ارنستو ...

دستام میلرزه
پاهام بیشتر
دلم ریخته پایین
بی مجنون
این گره خیال باز شدن نداره
همه بر میگرده به ارنستو
چش ازم بر نمیداره
توی قاب روی دیوار
بگه بمون می مونم
در بند...
عشق عمومی

(شعر از ژیلا کرم زاده مکوندی)
http://www.mpliran.com/2011/12/blog-post_4705.html


Tuesday, 20 December 2011

همسرهاله سحابی: شاهد داریم، منتظر تشکیل دادگاهیم

همسرهاله سحابی: شاهد داریم، منتظر تشکیل دادگاهیم

خانواده هاله سحابی ماه گذشته به مقامات قضایی اعلام کرده اند که شهودی حاضر به حضور در دادگاه و شهادت هستند اما تاکنون دادگاهی برای رسیدگی به پرونده شهادت هاله سحابی برگزار نشده است.



hale-sahabi010.jpg
ندای آزادی : در حالیکه دستگاه قضایی مرگ هاله سحابی را طبیعی اعلام کرده و خواستار حضور شاهد در دادگاه شده است، خانواده هاله سحابی ماه گذشته به مقامات قضایی اعلام کرده اند که شهودی حاضر به حضور در دادگاه و شهادت هستند اما تاکنون دادگاهی برای رسیدگی به پرونده شهادت هاله سحابی برگزار نشده است.

دکتر تقی شامخی همسر هاله سحابی در این خصوص به "مژگان مدرس علوم از جرس" می گوید: "ما کلا پرونده را در دستگاه قضایی مطرح کردیم و تقریبا یکماه پیش این مسئله را به آنها بیان کردیم که شاهدانی هستند که می خواهند برای شهادت در دادگاه حضور یابند و شهادت دهند. الان هم منتظر هستیم تا از دادگاه شهود را بخواهند تا در آنجا آنچه که لازم است توضیح دهند."

چندی پیش علی مطهری، نماینده اصولگرای مجلس از دخالت یکی از ماموران حکومت در جان باختن هاله سحابی خبر داده و خواستار عذرخواهی لازم در این زمینه شده بود، اما مقامات قضایی اعلام کرده اند که نیروهای انتظامی و امنیتی از ارائه فیلم های خود که از صحنه مرگ هاله سحابی داشته اند، خودداری کرده و لذا بر اساس شواهد موجود، مرگ آن مرحوم طبیعی می باشد، مگر آنکه خود خانواده هاله سحابی به دادگاه شاهد معرفی کند. بعد از انتشار این خبر یکی از حامیان جنبش که در صحنۀ منتهی به فوت هاله سحابی حضور داشته، ضمن انتشار تصویری، دست کم ارائه فیلم های خود افراد خاص را افشا کرد.

همسر مرحوم هاله سحابی در پاسخ به سوال خبرنگار جرس مبنی بر تاریخ برگزاری دادگاه بیان می کند: "تاکنون در این خصوص با ما صحبتی نشده و زمان برگزاری دادگاه را هم اعلام نکرده اند. فقط دو هفته پیش نظر یکی از آقایان را بعنوان مطلع خواسته اند اما هنوز از تاریخ دادگاه و اینکه از شهود بخواهند که توضیح دهند خبری نشده است."

هاله سحابی، فعال ملی مذهبی، قرآن پژوه و عضو انجمن مادران صلح، پس از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ به حبس محکوم گردیده و بهمن ماه سال گذشته برای اجرای حکم دو سال حبس‌ خود، به زندان اوین فراخوانده شده بود. این فعال ملی مذهبی چند ماه را در زندان گذراند و با وجود وضع جسمی بد مهندس سحابی، امکان مرخصی نیافت و مسئولان امنیتی و قضایی هنگامی به او اجازه خروج از زندان دادند که پدر وی به کما رفته بود. او درهنگام تشییع جنازه مرحوم عزت الله سحابی، مورد ضرب و شتم ماموران لباس شخصی و امنیتی ها قرار گرفت و به شهادت رسید.

پس از وقوع این فاجعه، حاضران در صحنه از جمله آقای احمد منتظری گفتند که هاله سحابی مورد حمله یکی از ماموران امنیتی قرار گرفت که این باعث از حال رفتن و نهایتا مرگ هاله شده است. اما مقامات رسمی برای لاپوشانی کردن برخورد غیر قانونی ماموران امنیتی مرگ او را طبیعی و بر اثر حمله قلبی، همچنین گرمای هوا و شوک ناشی از مرگ پدر توصیف کردند. این در حالی است که مراسم تشیع جنازه مرحوم عزت الله سحابی تحت تدابیر شدید امنیتی و همراه با فیلم برداری توسط لباس شخصی ها و ماموران امنیتی بوده است و عدم ارائه فیلم نشان از صحت گفته شاهدان دارد که هاله سحابی براثر ضرب و شتم به شهادت رسیده است.

آقای شامخی در پایان می افزاید: "در هر صورت پرونده در قوه قضاییه است و ما پیگیر آن هستیم و این مسیر را دنبال خواهیم کرد و اگر دیدیم که این مسیر نتیجه نمی دهد در خصوص اقدامات دیگر فکر خواهیم کرد اما امیدواریم که به نتیجه برسد و اقدامی صورت بگیرد. در پایان هم از شما تشکر می کنیم و اگر خبر تازه ای شد و از ما سوال نمودید قطعا پاسخ خواهیم داد."

گفتنی است، مهندس عزت الله سحابی، رئیس شورای فعالان ملی – مذهبی یک روز پیش از شهادت دخترش، در سن ۸۱ سالگی درگذشت.

Wednesday, 14 December 2011

دیدار حامیان مادران پارک لاله در آلمان با آقای احمد شهید

گزارش دیدار حامیان مادران پارک لاله در آلمان با آقای احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران


didar-madaran-ba-a-shehid.jpg
تعدادی از حامیان مادران پارک لاله به نمایندگی از حامیان مادران پارک لاله در خارج از کشور، یکشنبه ۴ دسامبر ۲۰۱۱ (۱۳ آذر ۱۳۹۰) در شهر فرانکفورت آلمان با احمد شهید دیدار و گفتگو کردند.

این مادران ساکن آلمان، اسناد و مدارک و دادنامه های خانواده های جان باختگان سی و سه سال گذشته، زندانیان سیاسی - عقیدتی و مجروحان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ را تحویل آقای شهید دادند که مشتمل بر ۱۳۰ صفحه بود.

آقای احمد شهید با رویی گشاده و حوصله ی بسیار، به مطالب توجه کردند و به گفتگو با حامیان مادران پارک لاله پرداختند. آنان نیز با توجه به اسناد و مدارک معتبر که از خانواده های آسیب دیده گان در دست داشتند ، با تاکید بر محرمانه بودن نامه ها به سوالات پاسخ دادند.

مادران بنا بر رسالت خود، هر کدام به شرح بخشی از نقض حقوق بشر در ایران پرداختند. از وضعیت اسف بار زندانیان و جان باختگان و مجروحان و مفقودان، از وضعیت غیرقانونی بازداشتگاه های موقت و زندان ها، از زندانیان عادی که سخنگویی ندارند، از فشارهای وارده بر حامیان مادران عزادار، از بازداشت های غیرقانونی و خودسرانه، از احکام سنگین صادر شده، از عدم اجرای قوانین حق متهم و حق زندانی، از تهدید و زندانی کردن مادران و خانواده ها برای جلوگیری از برگزاری مراسم یادبود در منازل شخصی و در گورستان ها از جمله بهشت زهرا، خاوران و غیرو، از تهدید و زندان مادران و خانواده ها برای جلوگیری از ادامه دادخواهی، از تهدید و زندانی کردن خانواده های مفقود شده برای وادار کردن شان به سکوت، از تهدید و آزار و اذیت مجروحان حوادث اخیر، از اعدام فعالان سیاسی در دهه ی ۶۰ و اعدام های گروهی زندانیان سیاسی بخصوص در سال ۶۷ و دفن در گورهای دسته جمعی، از اعدام زندانیان عادی و اعدام کودکان زیر ۱۸ سال، از احضارها و زندانی کردن های پی در پی زنان، کارگران و دانشجویان و ملیت ها و قومیت های مختلف و اقلیت ها و فرقه های مختلف مذهبی، اقلیت های جنسی در بسیاری از شهرهای ایران و همچنین از ادامه ی آزار و اذیت خانواده های جان باختگان دهه ۶۰ به صورتی مستند با ارائه ی اسناد و مدارک مختلف سخن گفتند.

همچنین حامیان مادران پارک لاله در این دیدار خواهان حضور گزارشگر ویژه در ترکیه و کردستان عراق برای ملاقات با قربانیان نقض حقوق بشر ایرانی و گفتگوی مستقیم و رو در رو با آنان شدند.

در پایان فیلمی کوتاه از صدای دادخواهی مادر بهکیش که ۵ تن از فرزندان و دامادش را در دهه ی شصت کشته شده اند ، پخش شد. این مادر زخم خورده ، سازمان ملل را خطاب قرار داده بود که چرا صدایش را نمی شنوند و هیچ نمی گویند.

همه حاضرین از جمله آقای شهید به شدت تحت تاثیر صدای اعتراض این مادر 90 ساله ولی استوار قرار گرفتند و درخواست تحویل فیلم سخنان مادر بهکیش و ادامه ی ارتباط متقابل شدند.

حامیان مادران پارک لاله آلمان
به نمایندگی از حامیان مادران پارک لاله در خارج از کشور
http://www.mpliran.com/2011/12/blog-post.html

دیدار جمعی از مادران عزادار با خانواده های آسا و توکلی

دیدار جمعی از مادران عزادار با خانواده های آسا و توکلی 

 جمعی از مادران پارک لاله در آستانه ۱۶ آذر به دیدار خانواده دانشجوی شهید کیانوش آسا و دانشجوی زندانی 
مجید توکلی رفتند.

۱۶ آذر یادآور خاطره دانشجویانی است که از سال ٣۲ تاکنون برای رسیدن به آزادی که به کیمیایی در این سرزمین بدل شده تلاش می کنند – اگرچه در طول بیش از نیم قرن مبارزه عملکردها متفاوت بوده ولی تمامی آنان از یک تبار بوده و هستند – از تبار آزادیخواهان این سرزمین .
در آستانه این روز جمعی از مادران به دیدار خانواده شهید کیانوش آسا رفتند و ضمن دلجوئی از این خانواده زجر دیده جویای احوال اعضای خانواده شدند، در این دیدار مادران از بازداشت چند روزه عزیز دانشور آسا – برادر کیانوش آسا- اظهار تاسف کرده و از به خطر افتادن امنیت ملی با رد و بدل شدن یک پیام کوتاه و یا خطور یک فکر یا شعر به مخیله یک هم وطن اعلام تعجب نموده که چگونه باعث مشوش شدن اذهان رهبران نظام گشته، سبب می شود تا قوه قضائیه به صورت ضرب الاجلی وارد شده و کار به زندان و حبس می کشد و این در حالی است که مسببان و عاملان اختلاس های چند هزار میلیاردی که اقتصاد مملکت را به نابودی کشانده و می کشند فقط با یک عذرخواهی ساده حتی بر سر پست های خود ابقا می گردند و از رسانه ها خواسته می شود تا قضیه را کش ندهند تا هر چه زودتر مسئله فراموش شود و باز در همین راستا بر ملا شدن اختلاس های تریلیونی دیگر در سازمان ها و شرکت های دیگر مثل سایپا در نطفه خفه می شود تا اذهان رهبران نظام و آقازاده هایشان کاملا راحت باشد.
این همه تفاوت در رفتار را قوه قضائیه به راحتی و در کنار هم سازمان دهی می کند. به یاد می آوریم که چگونه بعضی از قضات برای بیچارگانی که گاه برای پر کردن شکم فرزندان گرسنه خود دست به دزدی های ناچیز می زنند، با چه آرامش و قاطعیتی حکم به قطع دست را صادر می کنند و اکنون چه راحت دانه درشت های بزرگترین اختلاس تاریخ ایران یا بر سر پست خود ابقا می گردند، یا فراری داده می شوند و یا اصولا نامی از آنان برده نمی شود.
مادران پارک لاله همچنین به دیدار خانواده مجید توکلی رفتند، دانشجوئی که دو سال پیش به دلیل سخنرانی در مراسم بزرگداشت ۱۶ آذر بازداشت شد.
مادر مجید توکلی مثل همیشه با روی باز و رحیه ای مثال زدنی از مادران استقبال کرد، او که از بهمن ماه ٨۹ تا کنون از مکالمه تلفنی با مجید نیز محروم است میگوید من که به دلیل بیماری و خطر پارگی عروق اجازه مسافرت و در نتیجه ملاقات با مجید را ندارم , ده ماهی است که حتی صدای مجید را هم نمی شنوم. او در ادامه صحبت هایش می گوید معمولا برادر بزرگ مجید به ملاقات او می رود و از او برایم خبر می آورد ولی دو ماه است که به دلیل آسیب دیدگی پایش او نیز نمی تواند به ملاقات برود و من فقط از طریق خانواده دوستان هم بند مجید که محبت می کنند و از مجید برایم خبر می دهند از حال پسرم خبر می شوم.
مادر مجید می گوید چند ماه پیش، پس از دیدار مادران پارک لاله و به دنبال آن خانواده آقای تاج زاده و جمعی از اساتید، اطلاعات به خانه ما ریخت و تمامی اثاث خانه را زیر و رو کرد و قسمتی دیگر از کتاب ها وسی دی های فرزندانم را با خود برد. می گوید کیف سامسونتی بود که رمزش را ما نمی دانستیم، آن ها با پیچ گوشتی و با تلاش زیاد بازش کردند به آن ها گفتم: هان خودش است، هرچه می خواستیددرآن هست، آن را با خود ببرید که کلی مدرک پیدا کردید. آن را با خود بردند در حالی که شامل سی دی زبان و سی دی های آموزشی بود که متعلق به مغازه پسرم بود.
او در ادامه می گوید وقتی به آن ها معترض شدم که از جان ما چه می خواهید؟ دیگر چه باقی مانده که نبرده باشید؟ چرا سالی دو بار خانه ام را زیر و رو می کنید؟ ومن تایک هفته بعد با این همه بیماری باید درگیر مرتب کردن خانه ام باشم، آن ها تهدیدم کردند که بار دیگرسر و کارت با قوه قضائیه است و من باخنده جواب دادم که قوه قضائیه با من چه می کند که من بایستی بترسم مثلا من باید از زندانی شدن و یا اعدم بترسم؟ مادر مجید می گوید آنان از من خواستند تا تعهد دهم دیگر یاران و دوستداران مجید را به خانه راه ندهم ولی من زیر بار نرفتم و گفتم در خانه من به روی همه کسانی که برای هم دردی و هم راهی می آیند باز است و من از دیدنشان خوشحال می شوم. چرا که خوب می دانم مجید را من به دنیا آوردم ولی او متعلق به همه مردم ایران است.
او هم چنین گفت من برای پیگیری کار پسرم ممکن است تا روزی چند بار به زندان و یا دادستانی زنگ بزنم. به آن ها می گویم من حق دارم هر دو هفته یک بار ۲۰ دقیقه با مجید ملاقات کنم حال که من از این فرصت محرومم حداقل اجازه دهید تا مجید هفته ای ۱۰ دقیقه با من تلفنی صحبت کند
مادر مجید می گوید بازجویان با من تماس می گیرند و می گویند چرا تو به جای اسم و فامیل خودت دائما خود را مادر مجید توکلی معرفی می کنی؟ و من در جواب به آن ها گفتم من وصیت کردم اگر قبل از آزادی مجید مردم روی سنگ قبرم به جای اسم و فامیل من بنویسند مامان مجید توکلی.
مادر مجید امیدوار است تا هر چه زودتر مجید برای اولین بار به مرخصی بیاید و او بتواند پس از گذشت دو سال او را ببیند، او با بی صبری در انتظار آن روز است
خبار روز: www.akhbar-rooz.com 

Sunday, 11 December 2011

رضا شهابی را به جای بیمارستان به بند ۳۵۰ منتقل کردند

رضا شهابی را به جای بیمارستان به بند ۳۵۰ منتقل کردند! 
بیست روز از اعتصاب غذای رضا شهابی می گذرد و خطر جانی و احتمال فلج شدن وی را به شدت تهدید می‌کند و نگرانی ها برای سلامت او بسیار بالا رفته است ...


روز یکشنبه ۲۰ آذرماه مسئولین زندان اوین، رضا شهابی را به جای بیمارستان به بند ٣۵۰ زندان اوین منتقل کردند. این خبر را رضا طی تماسی تلفنی به خانواده اعلام کرد و گفت که مسئولین زندان در توجیه این اقدام‌شان گفته‌اند: «فشار خون تو بسیار پایین است و به همین دلیل باید به بند ٣۵۰ منتقل شوی و نه بیمارستان»! 
این در حالی است که پس از پیگیری‌های مستمر خانواده و بر اساس نامه ی دادستان مبنی بر انتقال اورژانسی رضا به بیمارستان که از روز یکشنبه ۱٣ آذر در اختیار مسئولین بند ۲۰۹ قرار گرفت و همچنین بنابر گفته ی خود این مسئولین، باید رضای نیمه جان را در یکی از روزهای شنبه ۱۹ آذر یا یکشنبه ۲۰ آذر به بیمارستان که محل مداوای مریضان است منتقل می‌کردند، نه بند ٣۵۰ که محل نگهداری زندانیان است! 
خطر جانی و احتمال فلج شدن رضا را به شدت تهدید می‌کند و نگرانی ها برای سلامت او بسیار بالا رفته است. 

در ادامه ی این اطلاعیه آمده است: در حالی که رضا بیستمین روز اعتصاب خود را در بدترین شرایط جسمی سپری می کند، ما ضمن محکوم کردن ادامه ی بازداشت رضا، خواستار انتقال اورژانسی و فوری رضا شهابی به بیمارستان هستیم و به مسئولین گوشزد می‌کنیم که تمام عواقب جانی ناشی از کوتاهی‌شان در انتقال او به بیمارستان، مستقیماً متوجه آن‌هاست

Tuesday, 6 December 2011

باد پيام مادران را به دور دست ها برد
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=LXz3IWAind4
ما در بطن قلبمان بدان ایمان داریم که یک روز پیروز می شویم.
شنبه سوم دسامبر بزرگداشت سالگرد دوسالگی مان را در خيابان های لندن برگزار كرديم پيام ما براي همبستگی و هم صدائی با مادران پارک ﻻله اين سخن بود  "مادران پيروز خواهند شد."
مبناي .كارهاي آتي مان را تلاش بيشتر براي عهدي كه با مادران عزادار ايران بستيم نهاديم هلن خواننده ايراني فرانسوي، با گيتارش مي نواخت و مي خواند به انگليسي و به فارسي ما پيروز مي شويم ما در بطن قلبمان بدان ایمان داریم
عابرين مي ايستادند براي همدردي با ما براي همراهي با شادي ما و با ما خواندند :ما پيروز مي شويم .همراهانمان، آنهايي در اين دوسال در كنارمان بودند و ما را ياري دادند آمده بودند و اين بزرگداشت در واقع تشكري بود از آنها و مادران پارک ﻻله، كه  به يمن حضور واستقامتشان  توانستيم .راه هدفمند و حقوق بشری شان راپي گيريم
.در انتهاي برنامه آن روز در حاليكه سرود پيروز مي شويم را باهلن همصدا مي شديم بادكنك هايي را كه به مناسبت اين روز رويش نوشته شدبود "دومين سالگرد مادران عزادار/ لندن" را به ياد همه كشته شدگان 33 سال گذشته به آسمان رها كرديم بي گمان روزي پيروز خواهيم شد. و باد پيام مادران را به دور دست ها برد.

حاميان "مادران پارک ﻻله ايران" لندن /انگلستان

Email: mothers.mourningiran@gmail.com
http://supportersmourningmothersiranuk.blogspot.com/
Find us on Face book: mothers. mourning

Tuesday, 29 November 2011

پيام سالگرد دوسالگی مان در خيابان های لندن: "مادران پيروز خواهند شد."


پيام سالگرد دوسالگی مان در خيابان های لندن: "مادران پيروز خواهند شد."
همبستگی و هم صدائی با مادران پارک ﻻله 

شنبه سوم دسامبر ، ساعت دو تا سه بعد از ظهر
همدردی و همصدائی حاميان "مادران پارک ﻻله" در لندن، پيام دوسال ماندگاری مان در خيابان های لندن: مادران پيروز خواهند شد
در اوج روزهای جنبش سبز مادران عزادار ايران، بطور خودجوش سر بر اوردند و طی مدتی کوتاه حرکتی هدفمند و حقوق بشری را بنيان گزاردند. ما حاميان مادران عزادار لندن، زنانی از طيف های مختلف فکری در لندن بوديم که همگی مان در اهداف و شيوه دادخواهی مادران وحدت نظر داشتيم .حرکت مان را از روزجهانی حقوق بشر يعنی ده دسامبر2009 اغاز نموديم و مرتبا شنبه های اول هر ماه در ميدان ترافالگار جمع شديم و با پﻼکارد و پخش اعﻼميه به روشنگری در مورد وضع حقوق بشر و آخرين خبرهای مادران پارک ﻻله پرداختيم. در اين دوسال ياری افرادی در لندن که به کار مادران عزادار در ايران، اعتقاد داشتند کمک راهمان بود و بی شک بی اين ياری نمی توانستيم دوام آوريم.
بزگداشت دوسالگی مان را ازاين رو برگزار می کنيم که عليرغم تفاوت نظرها و دشواری های زندگی، توانستيم در کنارمادران بايستيم صدای آنان را در حد امکان خود بگوش جهانيان برسانيم.
بی شک دوسال ماندگاريمان، به يمن حضور واستقامت مادران پارک ﻻله ممکن بوده است .آنها که توانستند با وحدت و يگانگی در اين راه دشوار ما را همراه خود به پيش برند. مااز اينکه در اين دوسال توانستيم انعکاسی از صدای حقوق بشری مادران ايران باشيم خوشحاليم و به انها تبريک می گوييم.

ما همچنان به اصول اوليه خود که در آن خواستار آزادی کليه زندانيان سياسی و عقيدتی، لغو مجازات هر گونه اعدام، محاکمه آمرين و عاملين بازداشت ها و کشتار معترضان سی و دو سال اخير ايران شده بوديم پايبنديم و در قلبمان بدان ايمان داريم که پيروز خواهيم شد.

حاميان "مادران پارک ﻻله ايران" لندن /انگلستان

Solidarity with Mother’s Park Laleh (Iran’s Mourning Mothers)

Our two years’ presence on London streets: Mothers will triumph!
Message of solidarity of London Supporters of Iran’s Mourning Mothers for their two years resistance!
In 2009 and in the height of the Green Movement, mothers who lost children during street demonstrations got together to seek justice for their murdered children. Within a short period of time, their act turned into a well-organised movement for human rights in Iran. Many Iranians outside the country joined in solidarity campaigns and set up groups soon to become the voice of Iran’s Mourning Mothers.
 We, London Supporters of Iran’s Mourning Mothers who came from various backgrounds got together and discussed our mutual aims and drew strategies to reflect the voices of the Mourning Mothers. We began our campaign on 10 December 2009 and soon were supported by individuals who believed in our way. No doubt we would not have been able to continue without such support.
We celebrate our 2 years campaigns in the backdrop of arguments, debates, differences and hardships of daily life. Utilising suitable strategies we were able to become a small but influential voice of the Mourning Mothers outside Iran. We were able to stand shoulder to shoulder with those who have stood up to tyranny despite losing their loves ones. They were able to stay in the stage despite their differences and hardships of life. We stood with them.
We celebrate our two years old campaigns of support and solute those women who were the backbone of our campaigns for human rights and justice.
Once again and in unison with Iran’s Mourning Mothers we:
-          Demand the unconditional release of all political & ideological prisoners
-          Abolition of capital punishment
-          Identification, detention and punishment of those who had committed crimes for the past 33 years, especially the recent murders.
We are certain in out hearts that ultimately we will be victorious in our struggle.
London Supporters of Iran’s Mourning Mothers (Mothers of Park Laleh).

Location: North Terrace of Trafalgar Square (in front of the National Gallery) Nearest Tube Charring Cross: Bakerloo and Northern line
Email: mothers.mourningiran@gmail.com
http://supportersmourningmothersiranuk.blogspot.com/
Find us on Face book: mothers mourning
Saturday: 3th December 2011
Time: 14.00 15.00