Sunday, 27 April 2014

کارگران زندانی را آزاد کنید!

همبستگی و هم صدائی با مادران پارک لاله (مادران عزادار)

کارگران زندانی را آزاد کنید!
مادران خواهان آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی
 و توقف اعدام در ایران هستند
شنبه سوم می، ساعت دو تا سه بعد از
ظهر
همدردی و همصدائی حامیان "مادران پارک لاله" در لندن،به مناسبت اول ماه می، روز جهانی کارگر، با معلمان و کارگرانی که در زندان هستند :
در روزجهانی گارگر، یاد تمامی گارگرانی که در اثر فقر کمبود امکانات و اخراج از کار، سال گذشته در گذشته و یا خودکشی کرده اند را گرامی می داریم
کارگران می گویند: کار، حقوق، اعتراض؛ حق مسلم ماست..مادران می گویند: دفاع از حقوق صنفی کارگری جرم نیست.دفاع از حقوق مادران جرم نیست. کارگران را آزاد کنید! به تعقیب و آزار مادران داغدار و دادخواه پایان دهید .
با تاکید بر سه خواسته بحق و مدنی مادران پارک لاله آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی، لغو اعدام بطور کلی، محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان جنایات سی و چهار سال گذشته در ایران
به منظور هم صدائی با انها، در حمایت و پشتیبانی ازحرکت کارگران و معلمان ، شنبه سوم ماه می -بین ساعت دو تا سه بعد از ظهر جلوی ناشنال گالری لندن جمع می شویم
حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان
ماه می 2014


Saturday: 3Th.May 2013
15.00 – 14.00: Time

Tel: 0044-7952513869
Find us on Face book: mothers. Mourning
The Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London is not linked to any political parties or religious organization حامیان"مادران پارک لاله" لندن،نهادی است مستقل که به هیچ گروه و سازمان سیاسی و مذهبی بستگی ندارد.

Location: North Terrace of Trafalgar Square (in front of the National Gallery)
Nearest Tube Charing Cross: Bakerloo and Northern line

In Solidarity and Sympathy with Mourning Mothers of Iran MOTHERS OF LALEH PARK
NO TO THE DEATH PENALTY IN IRAN
Freedom of all political prisoners
Solidarity with the workers imprisoned in Iran
Free detained workers and teachers in Iran!

Defending the trade union rights is not a crime!
Defending the mothers’ rights is not a crime!
On the occasion of  May 1st (International Workers Day) Supporters of Mothers of Laleh Park (Mourning Mothers of Iran) in London declare their solidarity with the workers imprisoned in Iran.
We, in London, will stand in solidarity with Mourning Mothers of Iran (Park Leleh Mothers) in their support of workers and prisoners.
We join voices with the justice-seeking mothers inside Iran and demand:
Free all political prisoners
Abolish executions
Bring to justice those responsible for the killings over the past 34 years in Iran

Supporters of Mourning Mothers of Iran/London, England
May 2014


روایت شاهدان عینی از ضرب و جرح و فحاشی و هتک حرمت زندانیان بند 35


شهادتنامه ۷۴ زندانی درباره پنجشنبه سیاه اوین: آقای دادستان! تعقیب و مجازات این مجرمان، وظیفه شماست


چکیده :74 زندانی سیاسی محبوس در بند 350 زندان اوین در شهادت نامه ای خطاب به دادستان تهران که به امضایسه نفر از همسران زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان اوین که پس از حملۀ ماموران در تاریخ ۲۸ فروردین ماه به این بند و ضرب و شتم زندانیان از وضعیت آنها بی اطلاع بودند به کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفتند که دوشنبه اول اردبیهشت ماه، پنج روز پس از حادثه موفق به ملاقات با  آنها شده اند.
آنها با تایید حمله به بند ۳۵۰ و انتقال بیش از ۳۰ نفر از زندانیان پس از ضرب و شتم به سلول انفرادی به کمپین گفتند که فقط خانواده های ۱۱ زندانی که به انفرادی منتقل شده بودند روز دوشنبه اجازه ملاقات ده دقیقه ای گرفتند. آنها پس از اینکه تا ساعت ۴ عصر پشت در زندان مکررا تقاضا ملاقات کردند، توانستند با این زندانیان حدود ده دقیقه صحبت کنند.
زندانیانی هم که در بند عمومی بوده اند طبق معمول هفتگی ۲۰ دقیقه به صورت کابینی ملاقات داشته اند. به گفته آنها، برخی از زندانیانی که به انفرادی منتقل شده اند طی روزهای گذشته مجددا به بند عمومی منتقل شده اند اما  از تعداد آنها اطلاعات دقیقی در دست نیست.
خواستار شناسایی و محاکمه عوامل حادثه ۲۸ فروردین هستیم
همسر عبدالفتاح سلطانی، وکیل دادگستری و از موسسان کانون مدافعان حقوق بشر با اظهار اینکه در ملاقات کابینی همسرش را با سر تراشیده دیده است به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: « اتفاقاتی که در روز پنجشنبه در بند ۳۵۰ زندان اوین افتاد و اخبارش منتشر شد با تمام جزییاتش درست بوده است.»
وب سایت کلمه در روز ۲۸ فروردین ماه در خبری منتشر کرد که نیروهای وابسته به سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات و بیش از یکصد نفر از سربازان حفاظت سازمان زندان ها به بند ۳۵۰ زندان اوین یورش برده و با باتوم زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار دادند. بر اساس این گزارش بیش از سی نفر از زندانیان مجروح  شد‌ه‌اند. چهار نفر از زندانیان به دلیل خونریزی شدید به بیمارستان منتقل شده و سی و دو نفر نیز به سلول انفرادی منتقل شده اند.
معصومه دهقان گفت: «آقای سلطانی را امروز ۲۰ دقیقه به صورت کابینی ملاقات کردم. او گفت که روز پنجشنبه سر و صورتش را تراشیدند و به انفرادی بردند و یک روز بعد دوباره او را به بند عمومی منتقل کرده اند. وضعیت عبدالفتاح نسبت به زندانیان دیگر خدا را شکر بهتر بود.»
معصومه دهقان به کمپین گفت: «امروز فضای زندان خیلی بد بود. مادر اکبر امینی آنقدر فریاد زد و گریه کرد که از هوش رفت. پسرش را دیده بوده که دو نفر زیر بغلش را گرفته و وارد اتاق ملاقات کرده بودند. سر پسرش پانسمان بوده، گوشش مشکل داشته، چشمانش تار می دیده و مهره های گردنش جا به جا شده بوده است. امروز همه شیون و گریه می کردند. وضع خیلی بد بود. اگر مقامات باور نمی کنند خودشان به زندان سر بزنند. من در همان ساعت کوتاهی که آنجا بودم امید بهروزی را دیدم که دستش را بسته بود، یک نفر را دیدم که پایش آسیب دیده بود.»
همسر عبدالفتاح سلطانی به کمپین گفت: «ما از آقای روحانی و نمایندگان مجلس می خواهیم اولا عوامل این اتفاق شناسایی و محاکمه شوند و به زندانیان نیز حق درمان داده شود. برخی از زندانیان تقاضای رسیدگی درمانی دارند و باید حتما به بیمارستان مراجعه کنند. آنها خواهش می کردند که ما از مقامات بخواهیم که آنها را برای درمان به بیمارستان منتقل کنند چون خیلی درد می کشند.»
خانواده های زندانیان بند ۳۵۰ روز شنبه ۳۰ فروردین ماه به دفتر دادستانی رفته و خواستار رسیدگی به این امر شدند. همچنین روز یکشنبه ۳۱ فروردین ماه نیز در اعتراض به آنچه برخورد خشن فیزیکی با زندانیان این بند می خواندند، جلوی مجلس شورای اسلامی تجمع کردند که متعاقب آن علی مطهری، نمایند مجلس به آنها قول پیگیری موضوع را داده است اما تا کنون هیچ جوابی به خانواده ها داده نشده است.
خانم دهقان در خصوص دلیل حملۀ ماموران به زندانیان در روز پنجشنبه را این چنین توصیف کرد: «زندانیان می گفتند که وقتی ماموران برای بازرسی وسایل زندانیان وارد بند ۳۵۰ شده بودند، می خواسته اند زندانیان بیرون بروند اما زندانیان سالن سه بند ۳۵۰ به ماموران گفته اند شما هر چه وسیله غیر قانونی دیدید بردارید ولی اجازه دهید ما همین جا بایستیم و مراقب وسایل شخصی مان باشیم که ماموران آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند.»
انتقال محمد صدیق کبودوند از بهداری برای ملاقات ده دقیقه ای
همسر محمد صدیق کبودوند، زندانی سیاسی بند ۳۵۰ اوین با اظهار اینکه همسرش را توانسته در حدود ده دقیقه ملاقات کند به کمپین گفت: «محمد را از بهداری برای ملاقات آوردند. دست چپ محمد از آرنج به بالا، زانوهایش و پشتش کبود بودند، دو انگشت پای چپش شکسته بود. سرش را هم تراشیده بودند. من اینها را به چشم خودم دیدم، در حالیکه  پنج روز پس از این حادثه هنوز مسولان منکر قضیه هستند.»
پریناز باغبان حسنی گفت: « مسولان به خانوادۀ زندانیانی که پس از ضرب و شتم روز پنجشنبه به سلول انفرادی فرستاده شده بودند، اول گفتند اجازه ملاقات ندارند. محمد هم در میان زندانیانی بود که در انفرادی بود. ما آنقدر گریه کردیم و فریاد زدیم تا بالاخره مسولان گفتند تا ساعت ۴ عصر صبر کنیم شاید بتوانیم آنها را ببینیم . پس از ساعت ۴ اجازه دادند هر کدام از ما ده دقیقه با زندانیان ملاقات کنیم.»
خانم باغبان حسنی گفت: «محمد به من گفت او را از بهداری آورده اند و دوباره به بهداری بر می گردانند. محمد گفت بعد از ضرب و شتم داخل بند روز پنجشنبه، ماموران آنها را سوار مینی بوس کردند و در آنجا هم با فحش و ناسزا آنها را با باتوم زده و به بند ۲۴۰ منتقل کرده اند. محمد می گفت در تونل باتوم  سه دنده اش شکسته است. محمد می گفت وقتی بهوش آمده، دیده که بالای سرش دکتر است و دارد به او تنفس مصنوعی می دهد. محمد پس از ضرب و شتم و تراشیدن مویش سه روز به انفرادی فرستاده شده و بعد به علت شدت جراحت او را  به بهداری فرستادند.»
پریناز باغبان حسنی به کمپین  گفت:« زندانیان ما امنیت ندارند و ما هر لحظه دیگر نگران حالشان هستیم. هیچ درخواستی از مسولان ندارم. اگر به درخواست های ما رسیدگی می شد این اتفاق ها نمی افتاد.»
مادران از ماموران التماس می کردند تا بگذارند بچه هایشان را ببینند
همسر سیامک قادری، روزنامه نگار زندانی نیز با تایید ضرب و شتم زندانیان بند ۳۵۰ و انتقال تعدادی از آنها به سلول انفرادی به کمپین گفت: «امروز سالن ملاقات پر از خانواده هایی بود که خیلی از آنها از شهرستان برای دیدن فرزندان شان آمده بودند که پس از اتفاق روز پنجشنبه به انفرادی فرستاده شده بودند. واقعا ساعات دردناکی بود. مسولان به آنها می گفتند که اجازه ملاقات ندارند. آنها گریه می کردند، مادران خودشان را می زدند. التماس می کردند تا بتوانند بچه هایشان را یک لحظه پشت شیشه ببینند تا مطمئن شوند زنده هستند. آنها می گفتند نمی خواهیم با آنها حرف بزنیم فقط بگذارید آنها را یک لحظه ببینیم. آنقدر امروز صحنه های دردناکی دیدم که به راحتی از ذهن نمی روند.»
فرزانه میرزاوند در خصوص وضعیت همسرش به کمپین گفت: «سیامک را به شکل کابینی ملاقات کردم. باتوم خورده بود اما حالش بد نبود. در آن چند دقیقه خیلی از زندانیانی را دیدم که وضعشان درست نبود. مثلا مسعود عرب چوبدار را دیدم که سرش را با باند بسته بود. کبودی روی بازوهایش هم مشخص بود.»
واکنش مسولان و شهادتنامه ۷۴ زندانی
غلامحسین اسماعیلی، رییس سازمان زندان ها در اولین واکنش خود حمله ماموران به زندانیان بند ۳۵۰ را دروغ جبهه معاند نظام خواند و گفت: «در بازرسی‌ای که از بند ۳۵۰ بازداشتگاه اوین در روزهای اخیر انجام شد هیچگونه درگیری صورت نگرفت و فرد یا افرادی برخلاف شایعات مطرح شده مجروح و به بیمارستان منتقل نشد‌ه‌اند.» روز یکشنبه یک زندانی از داخل بند ۳۵۰ زندان اوین تماسی با شبکه بی بی سی فارسی گرفت و حمله و آسیب دیدن خیلی از زندانیان بند را تایید کرد. اگرچه بی بی سی فارسی در زمان پخش صدای این زندانی را برای حفاظت از او تغییر داده بود اما یک روز پس از آن در اول اردبیهشت ماه غلامحسین اسماعیلی گفت فردی که از داخل بند ۳۵۰ اوین با شبکه بی بی سی فارسی گرفته و در مورد موضوع پنجشنبه زندان اوین مصاحبه کرده است، شناسایی شده و به «مراجع مربوط معرفی شده است.»
اما مصطفی پور محمدی، وزیر دادگستری با تایید درگیری در بند ۳۵۰ زندان اوین گفت این درگیری جدی نبوده است. او همچنین گفت: “یکی دو نفر از زندانیان در این بازرسی دچار جراحت مختصری شدند. آقای پور محمدی با اشاره به اینکه تحقیقات در مورد این واقعه انجام گرفته، گفت: «ما تحقیقات اولیه را انجام دادیم و دیدیم که درگیری نبوده و طبق روال عادی از بندهای زندان اوین بازرسی‌هایی شده تا کسانی که اشیاء ممنوعه مانند موبایل و سیم کارت خارج از قاعده معمول در اختیار دارند، مورد بازرسی قرار گیرند.»
مصطفی پورمحمدی افزود: «در دو اتاق از زندان اوین مقاومت‌هایی از سوی زندانیان صورت گرفت و برای خود اشخاص مشکلاتی به وجود آورد و یکی دو نفر از زندانیان در این بازرسی دچار جراحت مختصری شدند.»
 منصور حقیقت پور، نماینده مجلس شورای اسلامی بی انکه ضرب و شتم و انتقال زندانیان بند ۳۵۰ به سلول انفرادی را تایید کند، گفت تعدادی تبلت و گوشی تلفن همراه در جریان بازرسی از بند ۳۵۰ اوین کشف شده است. این نماینده مجلس گفت: «زندانیان از این طریق اخباری غیر واقعی و نادرست را از فضای زندان به رسانه های بیگانه و ضد انقلاب مخابره می کردند.» اظهارات حقیقت پور از کشف تبلت و گوشی همراه در بند ۳۵۰ در حالی است که خانواده های زندانیان بارها از نبود امکان تماس تلفنی با زندانی هایشان در زندان گلایه کرده اند.
همچنین در روزهای گذشته حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت مجلس  گفته است: «در جریان کشمکش مذکور نه کسی ضرب و شتم شده و نه مجروح.»
با این حال ۷۴ زندانی سیاسی در بند ۳۵۰ زندان اوین در شهادت نامه ای  با عنوان “آقای دادستان: تعقیب و مجازات این مجرمان وظیفه شماست” خطاب به دادستان تهران به شرح آنچه روز پنجشنبه در این بند گذشت پرداخته و نوشتند: «تقاضای رسیدگی و ثبت آثار و دلایل اثباتی جرم، ارجاع موضوع به پزشکی قانونی و نهایتا مجازات تمامی مسببین این اقدام خلاف قانون، شرع و اخلاق؛ میزان صدمات و جراحات وارده بر زندانیان مذکور را تأیید و گواهی دادند.» اکثر قریب به اتفاق زندانیان حاضر در بند 350 رسیده، به شرح آنچه روز پنج شنبه در این بند گذشت و رفتار بی سابقه ی ماموران امنیتی پرداخته و تاکید می کنند که حاضرند در محاکم قضایی ادای شهادت نمایند....


۷۴ زندانی سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین در شهادت نامه ای خطاب به دادستان تهران که به امضای اکثر قریب به اتفاق زندانیان حاضر در بند ۳۵۰ رسیده، به شرح آنچه روز پنج شنبه در این بند گذشت و رفتار بی سابقه ی ماموران امنیتی پرداختند.
به گزارش کلمه، این زندانیان سیاسی با توجه به اینکه ریاست و نظارت بر ضابطان دادگستری از جمله روسا و معاونان زندان و رسیدگی به گزارش وقوع جرم و اقامه دعوی در هر حوزه قضایی بر عهده دادستان است؛ با اعلام و اخبار تخلفات و جرایم صورت گرفته ضمن تقاضای رسیدگی و ثبت آثار و دلایل اثباتی جرم، ارجاع موضوع به پزشکی قانونی و نهایتا مجازات تمامی مسببین این اقدام خلاف قانون، شرع و اخلاق؛ میزان صدمات و جراحات وارده بر زندانیان مذکور را تأیید و گواهی دادند.
طی دو روز گذشته اخبار متعددی از جزییات حمله به بند ۳۵۰ زندان اوین و ضرب و شتم و آسیب دیدگی بی سابقه ی زندانیان سیاسی در این بند منتشر شد.
اتفاقی که علیرغم واکنش های وسیع مردم و فعالان سیاسی و مدنی و رسانه ها در همان ساعات اولیه در اقدامی شتاب زده از سوی رییس سازمان زندان های کشور تکذیب شد. پس از این تکذیبیه علی مطهری نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و تعدادی از خانواده های زندانیان سیاسی در گفت و گوهایی اعلام کردند که کسانی که این حمله را تکذیب می کنند می توانند با دادن ملاقات به زندانیان سیاسی با خانواده هایشان ادعای خود را ثابت کنند. در خواستی که طبعا از سوی مسئولان پذیرفته نشد.
و حالا ۷۴ زندانی سیاسی که شاهد ماجرا از نزدیک بوده اند با تایید اخبار منتشر شده، به روایت روز پنج شنبه پرداخته و تاکید می کنند که حاضرند در محاکم قضایی ادای شهادت نمایند.
لازم به ذکر است که در این شهادتنامه، تنها گزارش صدمات جسمانی وارد شده به زندانیان مجروحی آمده است که هم اکنون در بند ۳۵۰ حضور دارند، و طبعا باید اسامی و کیفیت صدمات وارده به زندانیان انتقال یافته به انفرادی را نیز به این فهرست افزود.
متن این شهادت نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:
در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۹۳ حدود ساعت ۹٫۳۰ صبح عده ای از نیروهای لباس شخصی به همراه ماموران و مسئولان انتظامی و حفاظتی زندان به عنوان انجام بازرسی به اندرزگاه ۳ (بند ۳۵۰) زندان اوین وارد شدند. افراد لباس شخصی که احتمالا از ماموران دستگاههای امنیتی بوده اند، به اتاق های بند وارد شده، پس از بازرسی بدنی، زندانیان را به قسمت هواخوری فرستاده و درب ساختمان را به روی آنها بستند.
در حین بازرسی، زندانیان داخل هواخوری متوجه شدند آن دسته از همبندیانی که هنوز در اتاق ها حضور دارند مورد ضرب و جرح شدید ماموران امنیتی لباس شخصی و همچنین گارد حفاظتی زندان قرار گرفتند. متاسفانه علیرغم اعتراض زندانیان، نه تنها این اقدام غیرقانونی متوقف نگردید، بلکه زندانیان معترض نیز به صورت غیرمنتظره با حمله ناگهانی و شدید ماموران امنیتی با باتوم و میله آهنی و مشت و لگد روبرو شدند.
در این میان مسئولان زندان از جمله مقام های حفاظتی و انتظامی نیز نه تنها مانع ضرب و جرح و فحاشی و هتک حرمت نسبت به زندانیان و تخریب اموال آنان نشدند، بلکه مامورین تحت امر خود از جمله لباس شخصی ها و نیروهای حفاظت زندان را ترغیب به برخورد فیزیکی با زندانیان می کردند.
در این حادثه غم انگیز و غیرانسانی تعداد ۱۳ نفر از زندانیان حاضر در اتاق ها که در مقابل چشم دیگران مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند با چشم بند و دستبند در حالی که خونریزی شدید برخی از آنها مشهود بود به مکان نامعلومی منتقل شدند مابقی مضروبان و مجروحان از جمله بیماران و سالخوردگان نیز در هواخوری بند محبوس و مقامات مسئول از تنظیم گزارش و صورت جلسه در مورد تعداد مصدومان و میزان تخریب اموال، امتناع نمودند که جهت ثبت میزان و شدت و صدمات جسمانی این افراد، اسامی مصدومان پس از معاینه تخصصی توسط دو نفر از پزشکان زندانی حاضر در بند به پیوست اعلام و گواهی می گردد.
دادستان محترم تهران!
نظر به اینکه:
اولا- بازرسی از اماکن، لوازم و اشیاء محکومان، تحت نظارت رئیس زندان با رعایت تمامی موازین قانونی و مقررات شرعی و اخلاق اسلامی بر اساس ماده ۸۲ آیین نامه اجرائی سازمان زندان ها صرفا برای حفظ آرامش و امنیت داخل زندان پیش بینی و قابلیت اجرا دارد.
ثانیا- جلوگیری از حرکات یا اعمال سوء ماموران و نظارت تعلیم و رعایت موارد انضباطی و مراقبت در نحوه رفتار ماموران با محکومان و متهمان بر عهده مسئولان زندان است (مواد ۲۴ و ۳۰ آیین نامه اجرائی).
ثالثا- معاینه و معالجه مصدومان تهیه گزارش از میزان خسارات و صدمات ناشی از بازرسی، اخذ شکایات و اعلامات زندانیان، اعزام مجروحان به پزشکی قانونی و ثبت ادله و مستندات ارتکاب هرگونه تخلف و جرم از طرف ماموران به عهده مسئولان زندان بوده و تخلف از این امر مستوجب مجازات می باشد (ماده ۱۱۸ آیین نامه اجرائی سازمان زندان ها، ماده ۵۷۴ قانون مجازات اسلامی و ماده ۱۸ قانون آیین دادرسی کیفری).
رابعا- ورود نیروهای اطلاعاتی به داخل بند، تحت هر عنوان از جمله بازرسی، بازدید، بازجویی و … همچنین دستور و مباشرت به ضرب و شتم زندانیان و توهین و تهدید به استناد تبصره ۲ ماده ۱۶۲ آیین نامه اجرائی سازمان زندان ها و مواد ۱ و ۱۰ قانون تأسیس وزارت اطلاعات خلاف قوانین مدون و موجب مجازات است.
خامسا- اعمال مهاجمان که شامل ضرب و جرح، تخریب و اتلاف اموال شخصی و عمومی، توهین، تهدید، استعمال الفاظ رکیک و فحاشی، هتک حیثیت و حرمت اشخاص و … علاوه بر مجازات بر اساس قانون مجازات اسلامی تخلف اداری و انتظامی محسوب می گردد.
سادسا- نظر به اینکه ریاست و نظارت بر ضابطان دادگستری از جمله روسا و معاونان زندان، وظیفه قانونی دادستان می باشد (بند ب ماده ۳ قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب) و کشف جرم و تعقیب متهم، رسیدگی به گزارش وقوع جرم و اقامه دعوی از جنبه حق الهی و حفظ حقوق عمومی و حدود اسلامی در هر حوزه قضایی بر عهده دادستان است؛ با اعلام و اخبار تخلفات و جرایم صورت گرفته ضمن تقاضای رسیدگی و ثبت آثار و دلایل اثباتی جرم، ارجاع موضوع به پزشکی قانونی و نهایتا مجازات تمامی مسببین این اقدام خلاف قانون، شرع و اخلاق؛ میزان صدمات و جراحات وارده بر زندانیان مذکور را تأیید و گواهی نموده حاضریم در محاکم قضایی ادای شهادت نمائیم.
۱- کامیار ثابت صنعت: شوک شدید عصبی- احساس فشردگی و درد در قفسه سینه به همراه علائم قلبی که به دنبال استفاده از داروی زیر زبانی، علائم تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا کرد.
۲- امید بهروزی: بریدگی عمیق با شئ برنده در سطح قدامی مچ دست راست که با خونریزی شدید همراه بود و با اقدام مناسب بلافاصله هموستاز برقرار گردید و به همان صورت به بهداری اعزام شد. در معاینه اول احتمال وجود جسم خارجی در محل زخم وجود داشت.
۳- اکبر امینی ارمکی: پارگی نسبتا عمیق پوست سر در ناحیه بالای گوش راست، که نسبت به برقراری هموستاز اقدام شد. خونمردگی و تورم در قسمت خلفی سر، که در ادامه با سرگیجه و تهوع و تاری دید همراه گردید.
۴- اسماعیل برزگری: تورم و تندرنس شدید در بخش پائینی سمت چپ قفسه سینه که با علائم شکستی دنده مطابقت داشت.
۵- علیرضا رجایی: کوفتگی در ناحیه قدام ساعد دست راست، کبودی و کوفتگی نواری شکل در ناحیه پشت (کتف چپ و کتف راست).
۶- امین چالاکی: کوفتگی به همراه خراشیدگی و خون مردگی جزئی در ناحیه خلفی آرنج چپ.
۷- مسعود عرب چوبدار: کوفتگی ناحیه کتف راست و بالای بازوی راست به همراه تورم جزئی و محدودیت حرکت در مفصل کتف راست.
۸- فرشید فتحی: کوفتگی و تورم در انگشت شست پای چپ و محدودیت حرکت در مفاصل این ناحیه.
۹- سید حسین رونقی ملکی: کوفتگی و تورم جزئی پوست سر در ناحیه خلفی سر، بریدگی های کوچک و کم عمق در انگشتان و پشت دست چپ و کف دست راست.
۱۰- مجید محمدی معین: قرمزی ملتهمه چشم چپ و کوفتگی به همراه کبودی مختصر اطراف چشم چپ.
۱۱- اصغر قطان: کوفتگی به همراه تورم خفیف در پشت پای چپ و راست.
۱۲- عماد بهاور: کوفتگی های متعدد در سراسر بدن، کبودی های نواری شکل در ناحیه پشت و کتف ها، خراشیدگی های خفیف و کوفتگی در ناحیه مچ هر دو دست.
۱۳- پیمان کاسن نژاد: کوفتگی و تورم در ناحیه قدام ساعد چپ و بریدگی جزئی در قدام ساق راست.
اسامی امضا کنندگان این شهادت نامه که در اختیار کلمه قرار گرفته است:
۱- محمدمهدی احمدی
۲- حسن اسدی زیدآبادی
۳- امیر اسلامی
۴- ناصر اصفهانی
۵- وحید اصغری
۶- داریوش الیاسی
۷- عباس امیدی
۸- اکبر امینی ارمکی
۹- کامران ایازی
۱۰- علی ایرانی
۱۱- حمید بابایی
۱۲- سیدمحمود باقری
۱۳- کاظم برجسته
۱۴- عماد بهاور
۱۵- قربان بهزادیان نژاد
۱۶- سیدعلیرضا بهشتی شیرازی
۱۷- مسعود پدرام
۱۸- کامیار ثابتی صنعت
۱۹- نادر جانی
۲۰- امین چالاکی
۲۱- غلامرضا حسینی
۲۲- رسول حیدرزاده
۲۳- مرتضی خزانه داری
۲۴- مرتضی خسروی
۲۵- شاهین دادخواه
۲۶- احمد دانش پور مقدم
۲۷- محسن دانش پور مقدم
۲۸- صفا دارنه
۲۹- حمید درخشنده
۳۰- امیر درستی
۳۱- ایرج درفشی
۳۲- مهدی دولتی درآباد
۳۳- علی ذاکری
۳۴- محمد صداق ربانی املشی
۳۵- علیرضا رجایی
۳۶- علیرضا رجبیان فرد
۳۷- مرتضی رحیم طایفه
۳۸- علی رضایی
۳۹- سید حسین رونقی ملکی
۴۰- مهدی ری شهری
۴۱- امید زارعی نژاد
۴۲- مهدی ساجدی فر
۴۳- سالار ستوده
۴۴- علی سلان پور
۴۵- رضا سمیعی منفرد
۴۶- علیرضا سیدیان
۴۷- رضا شهابی
۴۸- امید شاهمرادی
۴۹- آروین صداقت کیش
۵۰- رسول عبدالهی
۵۱- بهزاد عباسی
۵۲- مسعود عرب چوبدار
۵۳- فرشید فتحی
۵۴- ابراهیم فیروزی
۵۵- سیامک قادری
۵۶- محسن قشقایی زاده
۵۷- محمد قویدل
۵۸- پیمان کاسن نژاد
۵۹- رمضانعلی کاظم زاده
۶۰- حمید کرواسی
۶۱- امید کوکبی
۶۲- جعفر گنجی
۶۳- حسین لاوی
۶۴- منوچهر محمدعلی
۶۵- مجید محمدی معین
۶۶- آرش مقدم
۶۷- حمیدرضا مهاجرانی
۶۸- بهزاد میرزایی
۶۹- محسن میردامادی
۷۰- احمد نظر
۷۱- نصور نقی پور
۷۲- محمد حسین نعیمی پور
۷۳- سید احمد هاشمی
۷۴- محمد حسن یوسف پور سیفی

بزرگداشت روزجهانی کارگر و دفاع از حقوق زحمتکشان ایران



 روز جهانی کارگر بعنوان نمایش اتحاد و همبستگی کارگران و تجلیل از زحمتکشان، در سرتاسر جهان توسط ملت‌ها و بسیاری از دولت‌ها برسمیت شناخته شده و جشن گرفته می‌شود، در ایران اما این روز یادآور حمله نیروهای دولتی به تجمع کارگران و ضرب و شتم و دستگیرنمودن آنان می‌باشد.جمهوری اسلامی که 35 سال پیش بنام حکومت "مستضعفانو با وعده مرّفه کردن کارگران و تمام مردم ایران قدرت را بدست گرفت، از همان ابتدا به سرکوب تشکل‌های مستقل کارگری و دستگیری و شکنجه و اعدام فعالان جنبش کارگری ایران اقدام کرد و حتی برگزاری جشن اول ماه مه را توسط نهادهای مستقل کارگری ایران غیرقانونی اعلام کرد.
حق داشتن کار و بهره مندی از زندگی شرافتمندانه، حق تشکیل سندیکا و نهادهای صنفی کارگری، و حق اعتصاب برای کسب مزد بیشتر و شرایط کارمناسب و سایرحقوقی که دراعلامیه جهانی حقوق بشر جزو حقوق اساسی کارگران برای دفاع از منافع صنفی و طبقاتی آنان برسمیت شناخته شده‌است، هرگز بوسیله جمهوری اسلامی برسمیت شناخته نشده و اعتصاب‌ها و گردهمائی های صنفی و تلاش کارگران برای ایجاد تشکل‌های مستقل کارگری همواره  بطور وحشیانه  سرکوب گردیده و کنشگران جنبش کارگری به اخراج از کار و شکنجه و حبس‌های درازمدت محکوم شده‌ اند.هم اکنون نیز تعدادی از فعالان کارگری بخاطر شکنجه وعدم دستری به درمان و دارو در زندان‌های جمهوری اسلامی با خطر مرگ روبرو هستنددو کارگر مبارز ستار بهشتی و افشین اسانلو که اولی در زیر شکنجه و دومی براثر عدم مراقبت‌های پزشکی در ماههای اخیر در زندان کشته شده‌اند، نمونه‌ای از رفتار رژیم جنایت پیشه ای است که هنوز خود را طرفدار فقرا و مستضعفین می‌داند!   
زنان کارگر و کودکان کار که آسیب پذیرترین گروههای اجتماعی را در ایران تشکیل می‌دهند، نه تنها از حمایت قانون برخوردار نیستند بلکه ستم و استثمار مضاعفی که ازسوی نظام مرد سالار و مذهبی برآنان روا داشته می‌شود، شرعی و قانونی محسوب می‌گردد و این نیز در حالی است که نمایندگان جمهوری اسلامی، پیوسته درکنفرانس ها و سمینارهای جهانی مربوط به حقوق زنان و کودکان شرکت نموده و بیشرمانه در مورد به اصطلاح پیشرفت هائی که در زمینه حفظ حقوق زنان و کودکان در ایران صورت گرفته است به درغگوئی و عوامفریبی می‌پردازند.    
رئیس جمهور جدید آقای حسن روحانی که با وعده سامان دادن به اقتصاد بیمار جمهوری اسلامی، مبارزه با فساد، تورم و بیکاری و فعال نمودن کارخانه ها و واحدهای تولیدی ایران و ایجاد اشتغال برای بیکاران، آرای بخشی از کارگران و زحمتکشان درمانده و بیکار را در انتخابات گذشته بسوی خود جلب نمود، تا کنون هیچ اقدام مؤثری درمورد وعده های خود انجام نداده است و بار تورم و گرانی و بیکاری همچنان بر دوش خانواده های ایرانی و بویژه کارگران و حقوق بگیران سنگینی می‌کند و دامنه فقر و گرسنگی هر روز گسترده تر می‌شود و این درحالی است که ثروتمندان جامعه و وابستگان به قدرت حاکم درایران، هر روز ثروتمندتر می‌گردند، و بدیهی است که در چنین شرایطی رواج روز افزون فساد و فحشا و اعتیاد به مواد مخدر و بالا رفتن آمار جرم و جنایت، کارتن خوابی کودکان و زنان در خیابانها، فرار مغزها و خروج غیرقانونی ایرانیان برای یافتن کار درکشورهای خارج و غیره، همگی ارتباط مستقیمی با اوضاع نابسامان اقتصادی و سیاسی جامعه داشته و دارد.
در سالگرد روز جهانی کارگر، ما ضمن شادباش به کارگران و زحمتکشان ایران، از تمامی شخصیت‌ها و نهادهای حقوق بشری ایران درداخل و خارج از کشور درخواست می‌کنیم که به دفاع ازحقوق پایمال شده کارگران ایران، حقوقی که بخش جدائی ناپذیری از ارزش‌های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر است برخیزند و مجامع و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری، سندیکاها و تشکل‌های کارگری در کشورهای مختلف و رسانه ها و خبرگزاری‌های معتبر و مطبوعات جهانی را درجریان وضعیت وخیم زندگی کارگران ایران قراردهند و از آنها بخواهیم با حمایت از کارگران ایران و خانواده های آنان که بخاطر مدیریت نابخردانه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و غارتگری های عوامل رژیم جمهوری اسلامی، در فقر و تنگدستی بسر می‌برند، حکومتگران اسلامی را برای اجرای مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و قوانین وتعهدات بین المللی ناظر برحقوق کارگران تحت فشار قرار داده و آزادی کارگران زندانی و سایر زندانیان سیاسی و عقیدتی  را از این رژیم خودکامه حاکم براین کشور خواستار شوند.

همبستگی برای حقوق بشر درایران 

امضا کنندگان :

۱ ـ مادران پارک لاله ایران
۲ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران مونترآل
۳ ـ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران شیکاگو
۴ ـ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران لوس آنجلس
٥ ـ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران نیویورک
٦ ـ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران تورنتو
٧ ـ اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایراناستین تکزاس
٨ انجمن مدافع دموکراسی در ایران جنوب کالیفرنیا
٩ ـ انجمن پویا برای حقوق بشر در ایرانکلن
١٠انجمن همبستگی ایرانیان دالاس
١١ـ انجمن حقوق بشر و دمکراسی برای ایران هامبورگ
١٢ـ جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران سوئد
١٣ـ حامیان مادران پارک لاله دورتموند
١٤ـ حامیان مادران پارک لاله لندن
١٥ـ حامیان مادران پارک لاله نروژاسلو
١٦ ـ حامیان مادران پارک لاله فرزنو
١٧ ـ حامیان مادران پارک لاله هامبورگ
١٨ -حامیان مادران پارک لاله (مادران عزادار ایران)/جنوب کالیفرنیا
١٩ ـ حامیان مادران پارک لاله مونیخ
٢٠ مادران صلح مونترآل
٢١ـ شبکه همبستگی ملی ایرانیان فرزنو کالیفرنیا
٢٢ـ صدای موج سبز ـ جنبش سبز بیرمنگهام
٢٣صدای موج سبز ـ جنبش سبز کاردیف
٢٤صدای موج سبز ـ جنبش سبز لندن
٢٥خانه همبستگی مهرکلن
٢٦کانون فرهنگ و هنر فرزنو
٢٧ کمیته دفاع از حقوق بشر در ایرانشیکاگو
٢٨کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی پاریس
٢٩ همایش ایرانیان هامبورگ
٣٠ فعالین حقوق بشر و دموکراسی برای ایران-هامبورگ
٣١ بنیاد اسماعیل خوئی آتلانتا 

Sunday, 6 April 2014

توقف اعدام در ایران ، مادران، بیاد فرزندان از دست رفته شان


خواستارآزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی

و توقف اعدام در ایران هستند


ما حامیان "مادران پارک لاله" در لندن، در همبستگی و هم صدائی با مادران پارک لاله (مادران عزادار) ایران ، با مادرانی که فرزندان خود را از دست داده و یا چشم انتظار رهائی فرزندانشان از زندان هستند ، در اغاز بهار بیاد مادرانی که پس از گذشت سال ها  درد و فراق فرزندان از پای ننشستند و امروز بیاد فرزندان از دست رفته شان با گام های استوار تر خواستاربرقراری عدالت و آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی و توقف اعدام در ایران هستند  شنبه پنجم ماه آپریل 2014 بین ساعت دو تا سه بعد از ظهر جلوی ناشنال گالری لندن جمع شدیم

در هوای نیمه ابری و بهاری لندن در حالیکه در میدان ترافالگار جوانان به شادی و بالش های پر از پرشان به هوا می انداختند خواننده با گیتارش برایمان خواند: وقتی شب می آد/ و سرزمین ما تاریک است . پر می رفت که همه فضای میدان را پر کنذ خواننده می خواند: نه من نمی ترسم . تا زمانی که تو در کنار من بایستی.....
When the night has come

And the land is dark
And the moon is the only light we'll see
No I won't be afraid, no I won't be afraid
Just as long as you stand, stand by me

And darlin', darlin', stand by me, oh now now stand by me
Stand by me, stand by me

......
 ما با عکس های که می گفت اعدام را متوقف کنید و در تکرار و تاکید خواسته های بحق و مدنی مادران پارک لاله آ مصرانه، در میدان ایستاده ایم :.: آزادی زندانیان سیاسی – عقیدتی، لغو مجازات اعدام و لغو کشتار انسان ها به هر شکلی. محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته در جمهوری اسلامی هستیم.

حامیان "مادران عزدار ایران" لندن /انگلستان

Tel: 0044-7952513869
Find us on Face book: mothers. Mourning

The Supporters of the Mourning Mothers of Iran- London is not linked to any political parties or religious organization حامیان"مادران پارک لاله" لندن،نهادی است مستقل که به هیچ گروه و سازمان سیاسی و مذهبی بستگی ندارد.