سوگ سیاوشان
مادر:
ای خاک! فرزندم چه شد؟ آن رفته در بندم چه شد؟
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
گروه کُر
آن مادران، شیرآوران در شهرِ سوگِ خاوران
چهره فرو بُرده به خاک در جستجوی کشتگان:
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
گروه کُر
آن مادران، شیرآوران در شهرِ سوگِ خاوران
چهره فرو بُرده به خاک در جستجوی کشتگان:
مادر:
ای خاک! فرزندم چه شد؟ آن رفته در بندم چه شد؟
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
سر میکشم چون سرکشان هم در عیان، هم در نهان
یابم مگر از او نشان در این زمین، یا آسمان
آن ماه خوبانم چه شد؟ فرزند ایرانم چه شد؟
آن ماهِ روشن، آن بلند؟ آن مهرِ تابانم چه شد؟
گروه کُر:
آن مادران، شیرآوران سیمرغ های این جهان
چهره به سوی خاوران در جستجوی عاشقان:
مادر:
فرزند خونین جامه را شاهین پَر افشانده را
کشتند این اهریمنان دُردانه را، دُردانه راسوگ سیاووشان کنم نفرین به خاموشان کنم
ای خاک! فرزندم چه شد؟ آن رفته در بندم چه شد؟
ای باد! بوی او کجاست؟ آن مِهرِ دلبندم چه شد؟
سر میکشم چون سرکشان هم در عیان، هم در نهان
یابم مگر از او نشان در این زمین، یا آسمان
آن ماه خوبانم چه شد؟ فرزند ایرانم چه شد؟
آن ماهِ روشن، آن بلند؟ آن مهرِ تابانم چه شد؟
گروه کُر:
آن مادران، شیرآوران سیمرغ های این جهان
چهره به سوی خاوران در جستجوی عاشقان:
مادر:
فرزند خونین جامه را شاهین پَر افشانده را
کشتند این اهریمنان دُردانه را، دُردانه راسوگ سیاووشان کنم نفرین به خاموشان کنم
سروده میرزا آقا عسگری (مانی)
No comments:
Post a Comment